Pişmanlık

186 13 3
                                    

Hermione hızlıca kafasını çevirdi ama çocuk inatla bakıyordu.

- Draco fısıldarçasına : Baba onlar hangi büyücü ailesi?

Lucius hızlıca arkasına döndü ve Hermione'nin babasına

- Lucius : Merhaba ben Lucius, Lucius Malfoy peki siz hangi büyücü ailelerdensiniz daha önce görmemiştim.

- Mr. Granger : eee, ıı şey biz büyücü değiliz

Lucius Malfoy sinsice gülümsedi.

- Lucius : Sizin gibi muggle'ların
Hogwarts'a gelmemesi gerek.

Hermione'nin gözleri doldu ve neredeyse ağlayacaktı tekrardan Draco'ya baktı Draco'da ona bakıyordu.

- Lucius : Elimde olsa asla bulanıkları Hogwarts'a almazdım.

Hermione dayanamayıp konuşmaya başladı

- Hermione : Artık lütfen muggle'ları dışlamayın bırakın bu sizin gibi aileleri düşürmeye yeter

- Draco : Baba lütfen gidelim

Lucius Draco'ya eğilip birşeyler söyledi ve Draco'nun gözleri fal taşı gibi açıldı ve boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

- Draco: Hahaha seni küçük bulanık bence sus ve aileni al ve git.

Derken bile sesi isteyerek çıkmıyordu. Draco istemiyordu böyle davranmak ama babası yüzünden bunu yapmak zorundaydı. Hermione anlamıştı Draco'nun böyle dememek istediğini o kadar zekiydi.

- Narcissa : Cüppen hazır Draco hadi gidelim. Lucius...

Granger ailesi kendilerinin kötü hissediyorlardı daha önce hiç kimse onları bu kadar aşağılamamıştı ve bu zorlarına gitmişti. Hermione'nin annesi hemen ortamı düzeltmek için cüppe bakmaya gitti ve Hermione'nin üstüne göre cüppe dikildi.

Alışveriş tamamlanmıştı, eve dönüyorlardı hepsi birbirinden yorgun düşmüştü. Eve geldiklerinde hızlıca yemek yiyip odasına çekildi Hermione. Yatağına uzanıp bugün olanları düşündü, Draco'yu düşündü yapmak istemediği birşeyi yapmak zorunda olduğunu düşündü. Sonra karanlık esir aldı onu... Uykuya daldı.

Dramione Hikayesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin