PROLOGUE.
"I'm sorry. Ang tanga tanga ko kasi I took you for granted. Sorry talaga. Kasalanan ko to ee. Sorry.. sorry. Dko agad narealize na mahalaga ka pala sakin. Akala ko kasi dati wala ka lang sa buhay ko.. I'm sorry. :("
Sabi nila wag mong hahayaang i.take for granted ka ng isang tao. Wag mo din pababayaang gawing option ka lang..
Yung saka ka lang lalapitan kapag may problema sia. Kapag bored sia.. O kaya naman kapag wala na siang choice.
Yung taong sweet sayo ngayon pero mayamaya lang ipaparamdam nanaman sayo na parang wala kang halaga sakania..
Kelan nga ba ako titigil?
Kelan ba ko mapapagod?
Kelan ko kaya masasabing 'Tama na to. Ayoko na. Ang sakit.sakit na talaga.'?
Palagi lang naman akong option ee. Kelan kaya darating yung araw na ako yung magiging priority ng isang tao? :(
********
A/N..
Hiiiiiii. New story ko po. Try try lang. Haha. Ayon. Alam ko mejj cliche na yung sa prologue pero keri lang. Sana basahin nio pdn to.
May pagka.true to life to. Siguro mga 45% ee true to life tas 55% ee fiction na. At based po ito sa story ng lovelife ko. Charot. Ayon. Sana maappreciate nio. :)
- PinkHeartsLove ;)
