Jongin Hiç Bakmamıştı Arkasına

19 3 3
                                    

Güzel prensesim uykusundan uyanıp ağlamaya başladığında elimde ki kitabı yanıma bıraktım ve ona bakmaya başladım. Ah ne güzeldi. Yıllardır Jongdaeye katlanmamın en büyük ödülüydü belki de. 

Evde hazırladığımız mamayı ağzına sıkıştırırken uzaktan bana doğru gelen beden dikkatimi dağıtmıştı ve bir anlığına biberonu tutmayı unutup güzel yeğenimin yüzüne düşmesine sebep oldmuştum. Küçük sevgilim ağlamaya başlamadan hemen onu kucağıma aldım ve susması için pışpışlamaya başladım.

Bu sırada Jongin yanıma gelmişti. Senelerdir korktuğum tek şey başıma geliyordu işte. Karşımdaydı. Dört sene öncesinde her şeyi bırakıp çekip giden esmer ışıklı güneşim. Hiçbir açıklama yapmadan, arkasına bir defa bakmadan karavanıyla giden Jongin karşımdaydı. 

Denizden yeni çıktığından ıslanmış şaçları beni hiçbir zaman iyi etkilememişti. Şimdi ise özlemimin etkisiyle daha da kötü hissediyordum. Fakat... Fakat içimde ona karşı olan nefret, kin ve korku onun yüzüne tükürme isteğimi arttırıyordu sadece.

''Sehun...'' dedi çekingence ''Ne güzel bir bebek. Kimin çocuğu?'' Sesi her daim dinlediğim bir ilahi gibi ilişti kulağıma. Fakat tanıdık hisler barındırmıyordu. Oysaki bundan dört sene öncesinde o değil miydi kulağıma adımı fısıldayan? Bana şarkılar söyleyen, sesiyle uyutan, bazı geceler ismimi dudaklarının arasından bir tapınma gibi çıkaran... Bizzat oydu, evet. Fakat ben o kişi değildim ve yabancıydık şu an birbirimize. 

İnanın o an nasıl bir gaflete düştüm, neden, nasıl yaptım bilmiyorum ama bütün bir yaz boyunca başıma bela olacak bir yalan söyledim ona. ''Benim.'' dedim. ''Çocuk benim çocuğum Jongin. Ve sen ne onu görmeyi ne de ona güzel demeyi hak etmiyorsun. Çekil git şimdi. Güneşimi kapatıyorsun.'' Jongin mahcup olmuşa benziyordu. Aynen dört sene önce yaptığı gibi hiçbir şey demeden döndü arkasını gitti yine. 

İçinizdeki ağlama hissiyatını bastırmak ateş yutmak gibidir. Her yeriniz yanmaya başlar. Aynen bu durumdaydım şu an fakat kendime verdiğim sözü tutacaktım. Jonginle alakalı hiçbir şeye ağlamayacaktım artık. Zamanında döktüğüm göz yaşlarım yeterdi ikimize de. Ne o ağlasındı bundan sonra ne ben. Hayatta bir kişinin tüm yükü sırtlanması çözümdü zaten. 

Jongdae, Baek ve Chan yanıma geldiğinde hiçbir şey söylemeden hızlıca toparlandık ve evimize gittik. Belliydi ki görmüşlerdi bizi. Yoksa geceye kadar sahilde durur doyasıya eğlenirdik. 

Eve geldiğimizde Jongdae'nin yorgun olduğunu düşünüp prensesimi yanıma aldım ve odama çıktık beraber. Daha çok küçüktü güzel kızımız. Jongdae'nin hiç beklemediği bir anda eski sevgilisi doğurup hayatımıza fırlatmıştı resmen. Fakat Jongdae kapımızda bir bebekle belirince bile gülümsedik ona. Şoku atlatmaksa kısa sürdü. Gözlerini açtı. Bize baktı ve minik elleriyle babasına ve amcalarına yemyeşil bir hayat sundu. 

İlk önce onu uyuttum. Sonra elim yıllardır açmadığım video kaset günlüğümü buldu. Her birinin arkasında bir not tarih ve yer yazılıydı. İki sene boyunca Jonginle yaptığım her şey burada saklıydı. Zihnimden dahi silmiştim ama kasetleri atmaya gönlüm el vermiyordu. 

Bir gün tekrar izlerdim belki. Ya da çıldırıp ateşe de verebilirdim. Ki Jongin karşımda yaşamını sürdürdüğü sürece ikinci seçenek çok daha olasıydı. 

Birkaç saat aptal gibi kasetlerin arkalarını okuduktan sonra Baekhyun yemek için çağırdı. Sofraya oturduğumda Jongdaeye büyük bir iyilik yaptığımı fark ettim. Yeni uyanmıştı ama hala yorgun görünüyordu. 

Yanımdan geçerken şakağıma bir öpücük kondurdu ve o da oturdu masaya. Asla beni zorlamayacaklardı fakat biliyordum ki içten içe Jonginle ne konuştuğumu çok merak ediyorlardı. Uzatmanın bir mantığı olduğunu düşünmeden anlattım her şeyi. 

''Yani anlayacağınız. O benim kızım. Ve siz buna ayak uydurup onun amcaları olacaksınız ki Jongin benden de hayatımdan da uzak dursun.''

O zamanlar unuttuğum tek şey Jongin'in beni gözümden okuyabileceğiydi. Söylediğim her yalanı bileceği. Yaptığım her hareketin arkasındaki anlamı çözebileceği... Hepsini unutmuştu.

Sağ olsun... Çok da güzel hatırlatmıştı sonrasında.

 Çok da güzel hatırlatmıştı sonrasında

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 19, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Uçuruma Mandalla Asılanlar // sekaiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin