She's a Cold Queen

Chapter One

Jewel's POV

Pinatransfer kami ni Dad sa P-Academy, dun kasi gumraduate sina kuya eh. Ayoko sana dun kasi maganda ang buhay namin sa US. Oo, sa US dun kami ng gang ko nag-aaral simula Grade 7.

Wala namang problema sakin na mag adjust doon kasi pagmamay-ari nina Mom ang school.

Well kahit na, kahit di yun school Nina mom ay hindi ako mag aadjust no? I hate it when people judge me. I swear, pag may aaway sakin dun, I'll rip it's fucking mouth. You know, I'm a gangster. My gang ranks second in the world. My family didn't know that I'm a gangster. Masyado kasi silang angelic para maging gangster diba? I have a reason Kung bakit ako nagkakaganito.

" Baby" si mom, alam ko nato, milk again=_=

" Milk? Really mom, di kaba magsasawang pagtimplahan ako?" ganito talaga ang ugali ko.

" Baby, let me be. Matagal din tayong hindi nagkasama, kami ng mga kuya mo, dapat nga nagbobonding tayo ngayon eh" tss wala akong pake sa bonding nayan.

"Tss" kinuha kona ang gatas ko  "Goodnight" bago ko isara ang pinto

" May pasok ka bukas baby, enjoy kayo ha? It's better pag marami Kang friends dun"

" Mom, sapat na sina Sabrina. I don't give a damn to those students"

" Watch your mouth baby, ganun ba ang natutuhan mo sa America?" ewan koba, sarili kong mom ay inirapan ko

" I knew it, sana di nalang kita pinadala sa US after mamatay ng ate mo"

" Mom, wag mong ipaalala si ate. You know it's also a part of my reason kung bakit ako umalis." sabi ko at pinagsarhan sya ng pinto. Kakainis! Alam Naman nilang hanggang ngayon ay diko parin tanggap ang pagkamatay ni ate!

Okay okay, sasabihin kona ang reason why I'm like this.

           FLASHBACK
12 years old ako nung nasa Canada si ate. Miss na miss kona talaga sya kasi super duper close kami kesa sa mga kuya ko.
   Grade 6 pa ako nun at sembreak namin kaya napagdesisyunan kong tawagan si ate.
   Pinilit ko kasi sya na umuwi ng Pilipinas because I've missed her so much.
   Hanggang sa napapayag ko sya at umuwi na. Masayang balita yun kina mommy kaya naghanda talaga kami.
  Halos di ako natulog nung gabing dapat dadating sya eh.
  Alas diyes na ng Gabi pero di parin dumating si ate. Inisip nalang namin na Baka may pinuntahan lang saglit o may regalo sya.
  Lumagpas na ang oras na dapat dadating na sya ay tinawagan namin sya pero, di raw ma reach. Nagalala na nga sina mommy kung san daw pumunta si ate, ako naman ay medyo nagalala narin.

Ilang oras ang nakalipas ay tinawag kami ni yaya Beth para tignan ang balita sa TV..
   Feel ko talagang bumagsak ang katawan ko at lumuha nalang.. Ang Airplane kasi ng sinakyan ni ate ay sumabog...
  Yung araw na Yun, sinisi ko talaga ang sarili ko kung bakit namatay si ate. Di sana Yun mangyayari kung diko sya pinilit umuwi, miss kona kasi sya kaya nagpumilit akong pauwiin sya..
  Nakita daw nila ang katawan ni ate, di na raw ito makilala dahil sa pagsabog. Kaya mas lalo kong sinisi ang sarili ko. Mahal na Mahal ko si ate kasi sya ang mas unang makakaintindi sa feelings ko.
    Nag sorry ako kina mommy at kuya dahil sa ginawa kong kasalanan. Di naman sila nagalit sakin kasi Hindi naman daw inaasahan ang pangyayari. Simula nun, nagbago na ako, di na ako marunong ngumiti, Kaya napagdesisyunan ni daddy na ipadala ako at sina Sabrina sa US. Babalik lang daw kami pag 4th year highschool na kami. Syempre, pumayag ako sa gusto ni daddy, gusto kong malimutan lahat, lahat ng nagawa kong kasalanan kay ate. Diko kasi mapigilang sisihin ang sarili ko eh.
  Nasa iisang bahay lang kami nina Sabrina sa US kaya naging close kami.
  Mas lalo ako naging cold sa US kasi naaalala ko parin si ate kahit ilang buwan na syang nawala. Dun ako nagsimulang mahilig makipag away, inom at ano pa.
  Sinubaybayan naman ako nina Nancy sa lahat kong ginagawa. Hanggang sa nabuo ang grupo namin. Parati kaming nasa Underground battles kaya nung nagtagal, naging malakas kami. Rank second kami sa mundo.
  Di alam ng pamilya namin sa kagagawan namin, na Meron na kaming napatay. Eh, battle Yun eh, dun Lang ako happy. Ang dating ayaw sa gulo, ang mahilig makipag kaibigan, ang parating nakangiti na Alexandrea Jewel ay napalitan na ng galit sa sarili, cold at snoberang Alexandrea.
  Minsan, iniisip ko na magbago, na di na ako maging gangster. Pero nandyan parin ang sakit at galit ko sa nagawa ko noon.

              END OF FLASHBACK

So, now you know. Hindi ko pa talaga mapapatawad ang sarili ko.

Sana naman darating ang araw na mababalik ko ang dating ako. Sana..

Hmm, it's already 9:30 matulog na ako kasi maaga pa bukas.