Ölüm Meleği

Melek Oldum.

Bugün 18 yaşıma basmıştı. Bugün 18 yaşına basanlar için büyük bir gündü , melek konseyi her bir yetişkinliğe ulaşan melek için dünyada bir insana koruyucu melek olarak atar. Bugün çok heyecanlıyım, yataktan kalkar kalmaz aynamın karşısına geçtim her melek güzeldir farklı bir enerjileri auroları vardır. Ben kendimi pekte güzel bulmazdım kısa boylu mavi gözlü sarı saçlı beyaz tenli bir kızdım. Aynanın karşısından çekilip gardorabıma baktım bugün çok güzel olmalıydım. Ve annemin bana aldığı beyaz elbiseyi giyindim. Sade ama şıktı göz alıcı bir yanı vardı . Elbiseyi giyer giymez mutfağa indim. Babam mutfak sandalyesinde oturmuş gazete okuyordu . Son zamanlarda bazı melekler delirip insanların yaşam enerjisini alıp onları öldürmeye başlamıştı ve melek konseyi bu melekleri gökyüzünden sürgün etmişti.

        Aslında insanlardan pek farkımız yoktu sadece gökyüzünde yaşayıp sorumlu olduğumuz insanların kötü şeyler yapmasını ve başlarına kötü şeyler gelmesini engelli oluyorduk . Babamın yanına gidip yanağına bir öpücük kondurdum .

       Babama "Günaydın" diyip annemin yanağını öptüm.

       Babam bana " Bugün büyük birgün bir melek olacaksın. Nasıl hissediyorsun ? " dedi güler bir yüzle.

       Babama bakıp " Bilmiyorum , heyecanlıyım aslında ama nasıl tarif ediceğimi bilemiyorum " demiştim heyecanla. Babam bana bir gülümseme atarak gazetesini okumaya devam etti .

        Annem " Bir şeyler yemickmisin ? " diye sordu bende hayır diyip dışarı çıktım. Bugün gökyüzü çok güzeldi en yakın arkadaşım Carolin'ın evine doğru yola koyuldum. Carolin ' da o sırada evden çıkıyordu . Bana bakıp sevinçli bir çığlık atarak " IsaBella " demişti kollarını açarak bana doğru koştu ve sert bir şekilde bana sarıldı.

      "Bugün ne yapacağız çok heyecanlıyım resmen ölecem " demişti . Bende " Abartma o kadar da değil " dedim.

         Evin önünden ayrılıp melek konseyinin bulunduğu binaya doğru gittik her yer dopdoluydu herkes aileleriyle gelmişti ve bütün melekler isimlerini yazdırmak için sıraya girmişti. Bizde Carolin ile tam sıraya girecekken arkamızdan " IsaBella , Carolin " diye isimlerimizi duyduk ve tam arkamızı döndüğümüz anda annem ile babamı gördüm. Bize ışığın parıldısı sizinle olsun deyip binadan içeri girdiler. Bizde isimlerimizi yazdırıp binadan içeri girdik . Yerlerimize geçip seçimlerin yapılmasını bekledik ve bir anda üç tane beyaz ışık süzmesi gökyüzünden indi ve kürsünün orda durdu. Işık süzmesinden ilk önce kanatlar çıktı ve bir anda vucüt belirdi bunlar baş meleklerdi , meleklerin liderlerleriydi. En yaşlı olan melek " Hepiniz hoşgeldiniz " deyip teker teker melekleri yanlarına çağırıyor onlara insanlarını gösteriyordu. Ve birden benim ismim çağrıldı " IsaBella LEE " oturduğum yerden kalkıp baş meleğin yanına gittim . Ve bana insanımı gòsterdi. Bir erkekti 19 yaşında inanılmaz dercede yakışıklıydı hafif burnu,  kırmızımsı dudakları, sarı saçları ve atletik bir vucüdu vardı. İnsanımı incelerken tam o sırada baş melek bana insanımın adını dedi "Henry HARRIS" .