Wolf Academy: The worthless one

chapter 1

Gumagana lamang ang imahinasyon ng tao sa oras na gusto nya, titigil rin ito sa oras na gustuhin nya.

Matagal ko nang gusting ihinto ang imahinasyon ko, ngunit bakit ko ititigil ang bagay na alam kong ginusto ko diba?

Pagmulat ko ng mata ko, nakita ko ang sarili ko sa gitna ng isang nayon. Masasabi kong nagkakaroon ng pagdiriwang dahil sa mga nakasabit na banderitas at dahil nahil sa isang nakakatwang musika at mga taong nagsasayawan sa gitna ng nayon.

Saya, isang bagay na sa imahinasyon ko lang nararanasan. Tuwing napapadpad ang imahinasyon ko sa mga lugar na ganito ay nakikisaya ako sa kanila.

Kumuha ako ng isang rosas. Nakasanayan ko nang gawin iyon tuwing pupunta ako sa ibang lugar gamit ang king imahinasyon. Isa iyon sa mga bagay na nagpapa-alala sa akin ng kasiyahang naganap.

 Napamulat ako at nawala ang aking konsentrasyon ng may marinig akong sunod-sunod na katok sa pinto. Puta! Nakakainis!

Andito na naman ako sa kwarto ko. Malakas ang sinag ng araw sa labas pero madilim dito kasi may ilaw.  Ilaw na dilim ang nilalabas. Syempre, napag-tripan kong lagyan ng black spell kaya ganun.

Tumingin ako sa hawak ko. Isang rosas. Bagay na nagsasabi sakin na totoo ang kasiyahang naganap. Alam ko na imahinasyon ko lamang ang mga iyon pero hindi ko maipaliwanag na sa tuwing mumulat ako ay dala ko ang bagay na kinuha ako. Oh well, wala na akong paki kung pano nangyari yun. Ang mahalaga ay nasakin yung remembrance diba?

Nakarinig na naman ako ng sunod-sunod na katok sa aking magarbong pintuan. Aba? Anong akala sakin ng kumakatok, bingi?! Ako? Bingi? Sa ganda kong to bingi? Oh, my, gawd.

Imbes na ma-stress kakaisip kung bingi nga ba ang tingin sakin ng kumakatok eh binuksan ko nalang yung pinto. Nakakapanget po kasi ang sobrang pagiging stress which is in my case, I can’t afford being ugly. Not even for a day.

Pag bukas ko ng pinto isang mangkukulam ang sumalubong sakin at may hawak syang papel. Tch, I never knew na nag-aaral pala ang mga witches. Oh, wait! She’s my cousin! How can I forget! Ang tanging pangit sa lahi namin!

“ what do you want witch?” tanong ko sakanya. Panira eh!

“ lumipat ka ng school, ayaw kitang schoolmate.” Sabi nya sabay abot sakin ng papel. Like duh?! Sino sya para palipatin ako? Who does she think she is? Ok, ininglish ko lang yun LOL!

“ pano kung ayoko? Besides, it’s a school for vampires and not for witches so, why not ikaw ang lumipat?” yeah, right. I’m a vampire ok? And so as she. I just love calling her witch because her personality is just like one.

“ no can do bitch, naayos ko na ang papers mo. Lilipat ka tomorrow and your class will start next day.” What the?! Who does she think she is?! Again.

“ you can’t do that! I won’t allow it!” I firmly said. It took me 2 months para pumili ng school tapos ganito?

“ well, I can. Besides, I already told tito and tita about it. You won’t want to disappoint them are you?” another what the?!