HARD FOR ME

Chapter Two

"Excuse me! Excuse me! Paraan po!"

Hindi magkanda-ugaga si Cahira habang pilit na sumisiksik sa maraming tao na nakikipag-kamay sa newly elected governor ng lalawigan. Katatapos lang ng eleksiyon kaya todo pagbati ang mga tao sa mga politiko. Lalong-lalo na sa partidos ng mga Serrano dahil ang mga ito na naman ang nanalo. Ang mga ito ay matagal nang nanunungkulan sa lalawigan ng Salvacion Norte. Mukha namang maganda ang pamamalakad ng pamilyang Serrano kaya walang dudang aabot ang mga ito ng dalawang dekada sa serbisyo.

Kailangan niyang makausap ang gobernador dahil dito nakasalalay ang kanyang trabaho. Hindi niya puwedeng laru-laruin lang ang bagay na ito. Hindi siya puwedeng pumalpak, kapag nagkataon parang pinatay na rin niya ang sarili.

She badly needs and wants this project. She will do everything to succeed even if it will cost her own life. She had already invested so much effort and she doesn't want to loss everything she has. Cahira felt relieved when she finally reached where the governor is. She immediately walked towards him but the bodyguards didn't let her.

She cursed. "Shit! Please let me get near him! I need to talk to him!"

Ngunit hindi siya pinansin at parang walang nakaririnig sa kanya. Mas malakas ang tunog ng musika at sigawan ng mga tao. What will she do now? Think, Cahira! Malokong napangisi siya. Walang atubiling pinilit niyang lumusot sa mga guwardiya nang lalong magkagulo ang mga tao at umakyat siya sa likod ng pick-up na matuling umaandar kung saan nakasakay ang gobernador. Pakiramdam niya ay nagawa na niya ang ganito noon. Huli na nang mapigilan siya ng mga bodyguard.

Natigilan ang lahat nang makita siya ngunit nariyan pa rin ang malakas na musika. Nawala ang malawak na pagkakangiti ng gobernador nang harapin siya. Bigla siyang tinablan ng kahihiyan. What a desperate move?! Yeah, she's really desperate that she didn't think what to act!

Lumapit sa kanya ang brunette at balingkinitang babae. "What are you doing, girl?"

Hinawakan siya sa braso ng dalawang lalaking bodyguard. Ngunit sinenyasan ng gobernador ang mga ito na bitiwan siya.

"I-I'm sorry. I just want to talk to the Governor," mahinang sabi niya at tumingin sa direksiyon ng gobernador.

"Are you for real? Can't you see that we're in the middle of the road and having a parade?" Nakataas ang kilay na dagdag pa ng babae.

"I can clearly see it madam and I'm so sorry," she replied, her cheeks are turning red. Shit! This is so embarrassing!

"Then? Ano pa ang ginagawa mo? Bumaba ka na."

Bumuka ang bibig niya pero walang ano mang salita ang lumabas. Akala mo kung sino. Kung makapag-taray akala mo may kilay. Litanya niya sa babae sa kanyang isipan. Ang init na nga ng pakiramdam niya dahil sa sikat ng araw ay mas lalo lang nitong dinagdagan, pati ulo niya umiinit sa mahaderang ito. Pinunasan niya ang pawis sa noo pababa sa kanyang leeg.

"What? Go—"

"Stop it, Lianna. You're being rude. She's a guest." Governor Max interrupted. "Come here, Miss." Sinenyasan siyang lumapit para tumayo sa tabi nito.

Tila nabaon sa lupa ang mga paa niya at nag-aatubili siyang lumapit sa batambatang gobernador. Sa huli ay lumapit din siya rito, ito na ang pagkakataon niya. Wala nang dapat sayangin pa.

Hindi naman nakasagot ang babaeng tinawag nitong Lianna. She just looked at her like she's about to kill her. Take that, bitch! Nakatitig lang sa kanya ang gobernador hanggang sa tuluyan niya itong matabihan. Humarap ito sa kanya. Naaasiwa siya sa tingin nito, lalo na sa malalim at itim na itim na mga mata nito.

Inilahad ni Cahira ang kanang kamay para makipagkilala. Her heart is pounding so loud and her hands are sweating. Binawi niya agad iyon dahil nakakahiya kung basa ang kanyang mga kamay. Why did she even offer her hand?