DISCLAIMER: This book is a work of fiction. Names, places, incidents, are produced by the Author's imagination and are used fictitiously. Any resemblance to persons, living or dead, events and locales are extremely coincidental.-----
[Hope you guys support me please do vote!! Your feedbacks is highly appreciated ❤]
-----
SIMULA
I'm in my office busy doing my paper works us usual. I have a lot of papers to be sign in by this day and I don't want anyone to disturb me. Then suddenly someone knocks the door, inis akong tumingin sa pintuan. Iniluwa nito ang sekretarya ko na halos nanginginig ng nakatingin sa akin and she handed the telephone
"M-miss Rayne, your m-mom wants to talk with you. S-she's on line"
Napairap nalang ako, I just want to remind myself kung bakit hindi kopa 'to finafired. Oh well, siya lang naman ang kaisa isang sekretarya na nakakatagal sa ugali ko. May mga nagsasabing ang taray ko DAW at ang sama DAW ng ugali ko and everytime I heard that lalo ko lang pinapatunayan sa kanila na totoo 'yun.
"Jane you can connect the line in my phone" I sarcastically said. Sinenyasan ko siya na lumapit sakin para maiabot ang telepono. Pero ang gaga nakatayo parin sa labas ng pintuan at nanginginig na nakatingin saken.
"JANE GIVE ME THE DAMN PHONE!" sigaw ko sa kanya at parang doon lang siya natauhan at dali daling kumilos. Muntikan pang matapilok sa pagmamadali. Padarang kong kinuha ang telepono sa kanya at pinandilatan siya ng mata. "You can leave now" mahinahon kong sabi sa kanya because I know my mom heard it all already
"A-alis na po ba ako Miss Rayne?" Napahilot nalang ako sa sentido ko at tiningala siya. "YES. LEAVE. NOW" madiin ang bawat pagkakasabi ko. I just can't believe that I need to deal with this person every fucking day.
Nang makalabas siya ay doon lamang ako nakahinga ng maluwag. Pina ikot ko ang swivel chair para makatalikod sa lamesa na puno ng papel para pirmahan. I can finish all of this by this day pero nakaka stress kapag tinititigan ko lang ang mga papel lalo na at kakausapin kopa si mom
"Mom why did you call?" Ngayon ay mas mahinahon ang pagsasalita ko. Rinig ko ang buntong hininga niya sa kabilang linya, senyales na nag titimpi siya para pagalitan ako but yeah obviously sesermonan niya ako. I tsked
"You're always acting like that, may I remind you RAYNE LUNA si Jane nalang ang secretary mo na nakakatagal sayo. If I'm not mistaken pang limang daan mo nang palit yan ng sekretarya ngayong buwan and luckily natagalan ka niya ng isang buwan unlike your previous secretary that can't stay for an hour with you low down your tone Rayne, you don't have to talk with the full volume of your voice everyday"
Halos araw-araw sinasabi saken ni mommy 'yan. Yes, I really aware of that but is it my fault? e hindi nila ginagawa ng ayos mga trabaho nila. We're the most influenced person here in the Philippines and I can buy them in any form or by any means that I want, kaya dapat lang na ayusin nila ang mga trabaho nila. Kung tutuusin ay maseswerte sila at nakakapag trabaho sila dito sa kompanya ko tsaka they can leave if they want I won't stop them
"Anyway, I have something to tell you" the way my mom said those lines I know that this is important that much kaya kahit siguro alam niya na marami akong ginagawa ay tumawag siya. Napaayos ako ng upo dahil sa sinabi niyang 'yon
"Spill it" I said but there's a part of me that still hoping to not continue of what she wants to tell ang bigat ng pakiramdam ko. "Mawawala ako, for a month" as she said that ay napatayo ako sa gulat "for a month mom, really?" I hysterically said "kakabalik mo lang from Australia and now you're leaving again and for a month?" Halos hindi makapaniwalang saad ko. I know this is kind of business but for a month? Oh God!
Napasandal ako sa lamesa ko habang pinapakalma ang sarili. "Yeah I know but I need to. I have something important to do" napapailing nalang ako sa sinasabi ni mommy dahil syempre wala naman akong magagawa. Hindi ko siya mapipigilan sa kung anong gusto niya because just like everyday that she said she knows what the best. "When do you plan to leave?" Nang marinig niya 'yon ay parang ginanahan siya at nagkaroon ng lakas nang loob "next week, baby" napairap nalang ako "quit that calling me baby, mom!" Asik ko ngunit tinawanan niya lang ako, nag paalam na siya at inend na ang tawag
My mom really knows me well. Hindi pa siya ganoon katanda kaya ka vibes ko siya sa lahat and Im very thankful for that for having a such understanding mom. I really don't know what happen to me kapag iniwan niya ako. All my life Im with her dahil sa araw araw naming magkasama noon ay napagkakamalan lang kaming magkapatid. But yeah, time flies so fast that I have to manage my own company.
I can say that I'm that smart to reach and manage a company at the age of 16. Im still studying but not in school binibisita lang ako ng mga teachers ko dahil ituturo palang nila alam ko na. I admit nakaka miss din ang pumasok. Pagka-graduate ko ng grade 6 ay nag homeschool na ako para magsagawa ng iba't ibang test because of high IQ that actually not normal for a kid by that time. Napabuntong hininga ako sa mga iniisip ko habang binabalikan ang nakaraan
Lumapit ako sa bintana at tinanaw ang napaka gandang dagat na payapang humahampas sa dalampasigan but instead of giving me a feeling to relax para bang kinakabahan ako lalo and I can't explain it. Hindi ko alam kung dahil ito lipas ng gutom or because of stress in work
Why is it need to be this fast? Mom isn't this usual as before. Everytime she's going a out of town sinasama niya pa ako to have some bondings narin but these past few weeks ay hindi na, napapadalas na rin ang pag alis alis niya at naninibago ako roon. Sana lang ay wala kang tinatago saken mommy, sana dahil lang ito sa isang negosyo lang.
— — —
This is my page kung saan ako mag uupdate, kindly visit it here: https://www.facebook.com/prettivyxx/
This is my FB Account: https://www.facebook.com/morcillaivypearl
Twitter and IG: @ivyramor
Email: theivymorcilla@gmail.com

YOU ARE READING
Time Enough for Love [On-going]
Historical FictionA sixteen year old Rayne Luna loses her mom due to an earthquake overseas her secluded world crumbles. Agreeing to spend the summer in Laguna. While staying, Rayne discovers that they are also a member of secret society of time travelers and her mom...