Valencia

Cup 7

"Aby! Come back here Wala ka na ba talagang respeto sa Lolo mo?!"

"Ma tama na pagod na ko sainyo!"

"Pagod?! Saan ka napagod aby?! Puro sarili mo lang yung iniisip mo!"

Sigawan yung unang bumungad sakin pag apak ko palang sa pintuan, ang gulo ng bahay sila mom and dad nasa tapat ng room ni kuya. Is kuya's here? Umuwi na siya? Hindi pa Rin ako gumagalaw sa pwesto ko hanggang nakita kong pababa si kuya

"Kuya? What's happening?"

"Iloveyou always favorite!" The he kissed my forehead the he left.

"Aby bumalik ka dito! Wala ka na talagang galang sa mga nagpalaki sayo aby! Bastos ka tala----"

"Mom stop! Can you please stop, stop forcing him mom!" Diko na napigilan kaya diko na din namalayan na umiiyak na ko

"Espress...."

"Mom please kahit isang araw lang naman bigyan niyo ng katahimikan tong bahay,and give kuya time to think time for his self! Mom please!" I shouted

"He's wrong espress don't use sweet words damn!"

Fvck! Bat ba hindi nila maintindihan? Eto ba yung sinasabi ni kuya? Eto na ba? Tell me! Damn shit

Wala na kong hinintay na Kung ano pang sasabihin nila tumakbo na ko palabas ng bahay, Hindi ko alam saan ako pupunta I only have my phone and wallet. Takbo lang ako ng takbo Kasi Hindi ko na alam yung gagawin ko. Anh hirap pala pag pinagpilitan mo yuny gusto mong maintindihan nila pero at the end Hindi pa din nila naiintindihan. At kahit balikbaliktarin pa yung mundo hindi ka nila maiintindihan kasi mataas yung pride nila. Siguro nga eto na yung sinasabi ni kuya na mangyayari na anytime mahahawak na nila yung buhay ko na anytime madadala na nila ko sa mga salita at pamimilit nila at anytime bibigay na din ako kasi at the end of day kahit umayaw ako kahit anong ipaintindi ko sakanila,sila at sila pa din ang masusunod sarili lang nila yung naiintindihan nila. Damn shit business!

"Coffee?"

I wiped my tears first bago ako lumingon kung Sino yung umalok, it's him. It's him again. Hindi ko alam kung bakit ako nakayakap ngayon sakanya hindi ko alam kung bakit umiiyak ako ng sobra sakanya. Baka kinailangan ko na talaga ilabas yung pain yunh bigat na nararamdaman ko.

"Hey shhh calm down!" Tapos tinatap niya yung likod ko and also I can feel his hands in my hair, hinahagod niya.

"I'm sorry" tumayo na ko syaka nagpunas ng luha

"It's okay, wanna have some coffee talk?" He asked

He give me espresso a hot espresso I think he almost knew it that I liked espresso super,bukod katulad siya ng name ko yun din kasi yung madalas kong inoorder nasasakto pa na nakikita ko siya madalas sa mga coffee shop na pinupuntahan ko.

"I'm sorry kanina, you can give your shirt labhan ko nalang"

"No it's okay, what happened?"

"No, nothing"

"Nothing? You sure?"

"Hmm yes"

"Then why are you here? Bat mo in accept yung alok ko?"