Introduction:
i am not a hopeless romantic because i am being loved but i haven't fall inlove. and that makes my perfect life imperfect.
CHAPTER 1: Part 1
(Deanne's POV)
i am Deanne Kristia Marasigan.perfect ako, perfect sa ganda, perfect sa katawan, perfect sa talino, perfect sa bait, perfect sa pamilya at kaibigan, at sa lovelife.
oo masaya ako. pero malaki yung kulang sa akin.
papano yun? perfect nga ako di ba? maganda. mayaman. sikat. mabait. mahal ng madami. lalo na ng boyfriend ko.
si Nathaniel Joby Sison. gwapo, mayaman, sikat, mabait, matalino. match made in heaven daw nga kami e. pero hindi ko sya mahal. antanga ko noh? boyfriend ko pero hindi ko mahal. haha! pero gusto ko naman sya. hindi pa lang talaga ako naiinlove.
1st boyfriend ko sya. naging kami kasi syempre niligawan nya ako, ang mga kaibigan ko at ang pamilya ko at tsaka GUSTO KO SYA. pero hindi ko talaga sya love, i haven't been in love nga kasi. pero lahat sila ang alam mahal na mahal namin ni Joby ang isa't isa. 3 lang ang nakakaalam ng totoo, si God, si Crimson, at ako. pero nung una yun bago dumaldal yang si Crimson.
"Dee, gising ka na. 6:30 na oh. maabutan ka na naman ni Joby na natutulog pa. 3 years ka nang ginigising ng boyfriend mo every morning."
"Nay, 5 minutes more, please?"
"ay naku. ayan ka na naman sa 5 minutes mo."
at narinig kong bumaba na sya ng hagdan. ang bait talaga.
aysh. si Nanay yun, my everloving mother. and yep! mayaman kami, pero nanay tawag ko sa kanya. ganan kasi nya kami pinalaki. pinoy na pinoy. pero mayaman kami. mayamang mayaman. tulad nina Joby, ang boyfriend ko for 3 years. pareho kami ng lifestyle e. bestfriends kasi ang parents namin. pero hindi namin yan alam dalawa. our parents our not manipulative unlike the others. yung tipong gagamitin ang anak para sa business. hindi kasi yun makatarungan. nung nagstart lang akong ligawan ni Joby tsaka namin nalaman. nagulat ako, lalo naman sila. maliit daw talaga ang mundo. naging kami after a year, April 19. masaya ako nun. kasi si Joby gusto ko sya pero alam nyo yun. yung hindi ko maramdaman na may something. yung walang spark. parang hindi love. kasi sabi nila may mga simtomas ang pagiging inlove. weird na kung weird pero miski isa dun wala akong naramdaman. naawa ako kay Joby kasi sobrang mahal nya ako. every second pinapatunayan nya yan. pero ako, never pa akong nagILoveYou ng nakatingin sa mata nya. ayokong makita nya, kasi masasaktan ko sya. at ayokong mangyari yun. kaso hanggang kelan ko sya lolokohin? at kelan ko naman mararamdaman ang love? kelan mapupunan yung kulang sa PERFECT LIFE ko? pero tsaka na muna sagutin ang tanong na yan. mahaba pa ang istoryang ito. back to reality muna tayo.
yung 5 minutes ko, naging 1234567890 minutes na kasi nakatulog na naman ako.
*sniff*
ha? sinong naiyak. wait, nakatulog ak... tubig? teka, baka luha. wait. mulat! mulat! and poof! si Crimson hawak ni. ni.
"Bee?" O_____O
si Crimson. diary ko yun. dun nakasulat ang lahat lahat lahat. pati ang katotohanang HINDI KO MAHAL SI JOBY SISON.
at hawak sya ng taong hindi dapat mahawakan yun. masasaktan kasi sya. at ayokong mangyari yun kaso huli na.
naiyak na ako kasi nakikita kong may nasaktan sa ginawa ko. Joby, sorry. sana mapatawad mo ako.
silence. silence. speechless kami pareho. malungkot si Joby and that pains me.
tapos umayos na sya ng upo. tinabi si Crimson. ang calm nya talaga. kaya gusto ko sya e.
umupo na din ako. dahan dahan. hindi ko alam ang sasabihin ko. masakit yun para sa kanya. sa akin din kasi gusto ko sya. ayokong mawala sya sa buhay ko.
magsasalita sana ako kaso kiniss nya yung finger tips nya at idinampi sa labi ko. that shuts me up.
"Dee, salamat ha? salamat sa 3 years na pagstay mo sa buhay ko. sa 3 years ng pagsasabi na mahal mo ako kagit pa you don't bother looking into my eyes."
alam nya yun? ay naku. shunga ko, baka naman nasabi ni Crimson sa kanya. andaldal kasi nun. andaming alam. haha!
kidding aside. hindi ako makapagsalita. i've nothing to say. alam kong wala akong masasabing magandang reason. ayoko naman mag-invent ng kung anu-ano. lalo ko lang syang masasaktan. at ayoko nun. gusto ko si Joby, gusto ko syang maging BESTFRIEND. oo, hanggang dun lang ang gusto kong mamagitan sa aming dalawa.
wala kasi akong kuya kaya ang gusto ko na lang ay bestfriend na lalaki at kay Joby'ng katauhan ko yun nakita. because he's always there sa kahit anong bahagi ng buhay ko. hero kapag nasa panganib ako, cloen kapag malungkot ako, doctor kapag maysakit ako.
gusto ko gaya ng parents namin ang future namin. bestfriends. para gaya ng parents namin panghabambuhay kaming dalawa.
fail kasi ako di ko agad nasabi sa kanya. si Crimson pa tuloy ang nagsabi. psh! reality na ulit tayo. humahaba ang daldal ko e.
"hindi ako galit sa'yo o kahit ano pa. MAHAL KASI KITA. at sa sinabi sa akin ni Crimson, di ako nagulat. ramdam ko naman yun, Dee. ayoko lang linawin sa sarili ko kasi alam kong masasaktan ako. don't hate yourself ha? alam ko kasing iniisip mo na fail ka but you're not."
tapos pinunasan nya yung. luha ko? halaaaa?! umiiyak ako. at sabay kami. malamang naman talaga umiyak kami pareho, lalo na sya. nasasaktan e. haaaay!
bakit nga ba kasi nangyayari yung mahal mo hindi ka mahal at yung mahal ka hindi mo mahal. ang bobo lang kasi ni kupido.
"siguro nga gaya ng parents natin, hanggang magbestfriends talaga tayo. para syang sumpa, pero in a positive way naman. Dee, don't cry. haha! ako na lang muna ang iiyak, OK? mm, sabi ni Crimson, gusto mo daw ako. tama ba?"
tumango ako. gusto ko talaga syang maging bestfriend.
"ang galing naman ni Crimson. kilalang kilala ka talaga nya. :) at dahil mahal kita, iga-grant ko ang wish mo. mula ngayon, BESTFRIENDS na tayo. lika na, tawag na tayo ni tita. nagluto sya para sa 3rd Year Anniv. sana natin."
"Bee?" wew! may dila pa pala ako e. haha! andami na nyang nasabi ako iyak lang.
"Hmm?"
"Sorry." tumungo ako. tapos hinawakan nya ang chin ko at itinunhay ako. niyakap nya ako.
"Thank you." hanubayan. ngayon lang ako naging lady of few words ah.
"I love you, bestfriend."
may luhang tumulo mula sa mata nya. hinigpitan ko ang yakap ko. nung ginawa ko yun kumalas sya.
:))
ngumiti sya. masya sya. kahit alam kong nasasaktan sya. sana makahanap sya ng taong susuklian ang pagmamahal nya.
ngayon, 4 na kaming nakakaalam. si God, si Crimson, ako at si Joby ang ex-boyfriend/forever bestfriend ko. ^___^
bumaba kami. nagulat ako. kasi niyakap ako ni Nanay. nakausap nya din si Crimson. haaaay! Crimson, magtutuos talaga tayo.
BINABASA MO ANG
Perfectly Imperfect
Teen Fictionthis is just a reflection of my sentiments. i've been a loser for so many times in this game calked love and decided to write a story for my sentiments. if he cannot love me in reality, i guess he can love me in this story. Mr. Y, you inspire me, TH...