BİR UMUT

1.BÖLÜM

İlk deneyimim iyi okumalar.

-Bugün nişanlanan ben değilim kızım kalk hadi.
Annemin sesi adeta evi yıkarcasına çıkıyordu bunu düşünürken kendime geldim evet ya bugün nişanım var hayatıma 4 yıl önce girmiş 4 yıl boyunca 1 gün ayrılmadığımız sevgilimle bugün nişanımız var hemen kalktım rütin işlerimi hallettikten sonra kahvaltıya indim ailemle kahvaltı yaparken kimsenin sesi çıkmıyordu ablalarım hariç nişan hakkında sürekli konuşup durduk, Zil sesini duyunca masadan fırladım babam ters ters baksada kapıyı açtığımda kimse yoktu sonra yerde bi kutu olduğunu farkettim aldım ve açınca siyah bi kartın üstünde nişandan 3 saat önce ***** da ol yazıyor, Allah Allah acaba Eymen nişan öncesi süpriz mi yapıcak, kesin öyledir hemen hazırlanmalıyım saatime bakıyorum saat 12.00, nişan 18.00 da tuttuğumuz salonda. Benim 6 saatim olması gerekirken şuan 3 saatim vardı allahımm bu süprizden kimseye bahsetmemeliydim yanlış karşılanır bizimkilere göre bi, bahane bulur çıkarım evden 1 saat boyunca ablamları erken hazırlanmaya ikna etmekle uğraştım sonucunda şuan kapıda annemi ikna etmeye çalışıyorum.
-Kızım 3 saat önceden çıkmak nedir?
Ah annee nasıl saklarım ki senden
-Anne babama söyleme Eymen süpriz hazırlamış 3 saat önce orada ol dedi lütfen lütfen
-Gideceğin yeri yaz bana bırak ne olur ne olmaz haberim olsun kızım telefonun da açık olsun.
Annem aslında Eymeni sever güvenir neden böyle bi tepki verdi anlayamadım öptüm ve küçük çantamı alıp çıktım yürürken üstüme baktım mor bi elbise giymiştim, mor küçük çiçeklerle tutturulmuş örgülerim vardı saçımda en sevdiğim rengi hayatımın her köşesinde kullanmaya bayılıyorum ayaklarıma baktığımda siyah topuklu ayakkabılarım taşlı yolda bana sırıtsa da süpriz olayı aklıma geldikce topuklu, taş demeden koşa koşa gidesim geliyo. Adres bize hiç yakın değil mahallenin sonundan taksiye binmen gerek yolda yürürken telefonumun çaldığını farkediyorum baktığımda Eymen yine bi heyecan hemen açıyorum
-Efendim
-Hazırlıklar başladı mı bakalım.
Süprizi çaktırmamaya çalışıyo sanırım haberim olduğunu bildiği halde... karşılaşacağım şeyin güzelliğini çok merak ediyorum
-Alo, Bahar duymuyomusun?
-Ha, şey kusura bakma, başladık tabi kii seni tutmiyim belki önemli işlerin vardır hadi kapatıyorum.
-Benim bi takım elbisem var sen düşün,
Deyip gülüyor bende gülüyorum ve kapatıyorum telefonda hiç çaktırmıyor yanına gittiğimde tebrik ediceğimi aklımın bi köşesine yazarken gördüğüm taksiye binip adresi veriyorum. Yollara baktığımda daha önce hiç gelmediğim yerlere sürüklendiğimi farkediyorum evler yok olmaya başlıyo taksi yaklaşık 45 dakika sonra duruyo ücretini ödeyip iniyorum etrafıma baktığımda boş bi fabrika görüyorum yalan yok artık korkmaya başladım. Yürüyorum yürüyorum bi kapı görüyorum üstünde Kapıyı it yazıyor bunlar Eymenlik işler değil korktuğumu endişeleneceğimi bilir. İtiyorum kapıyı merdivenleri çıkıyorum açık kapıdan içeri girdiğimde kapı bi anda kapanıyor sıçrıyorum etrafıma baktığımda beklediğim gibi ne güller ne mumlar ne de Eymen var duvarın köşesinde eski bi yatak ve kafamı biraz daha diğer tarafa çevirdiğimde sadece altında pantalon olan bi adam. kafamdan aşşağı kaynar sular dökülüyo yıllardır peşimi bırakmayan bulduğu her köşede beni taciz etmeye çalışan Serkan.
-Hoşgeldin güzelim bu kadar çabuk geliceğini bilseydim kollarıma bunu daha önce yapardım.
Allah kahretsin sorgulamadan geldim nasıl böyle bi salaklık yaptım gözümden akan yaşlara aldırmadan bağırmaya başladım
-Adi şerefsiz nişanlanıyorum ben bugün sende hiç gurur utanma yokmu başkasına ait olan birinin peşinde koşuyosun.
Yaklaşmaya başlıyor geri adımlıyorum sırtım duvara değdiğinde pis eli yüzüme dokunmaya çalışıyo kafamı diğer tarafa çevirdiğimde çenemi kırıcak gibi tutup yüzüne baktırmaya zorluyo.
-Şttt, Asıl sana kim sahip birazdan göreceksin bunu ,çeneni kapalı tutsan iyi olur canını yakmak istemeyiz değil mi ?
-Se-n ,Se-n ne demek istiyosun yalvarırım bırak beni yalvarırım.
Git gide sesim kısılıyo korkudan aklım çıkıcak kaçmaya çalışıyorum bağırıyorum ağlıyorum boşta olan ellerimle vurmaya çalışıyorum hepsi boşa öyle sıkı tutuyoki beni kafayı yicek durumdayım nasıl kurtulacağım hakkında en ufak bi fikrim yokken beni sürüklüyo yatağa fırlatıyo hemen kalkıyorum kapıya koştuğumda belimden tutup tekrar yatağa fırlatıyo duvarın köşesinde olan yatağa fırlatıldığımda kafamı duvarı çarpıyorum korkudan hissetmezdim canımın acısını ama alnımdan akan kan elime düşüyo kafamı kaldırıp bakıyorum bana gülen dünyanın en iğrenç insanıyla karşılaşıyorum yaklaşmaya başlıyor bağırıyorum
-Uzak dur benden yaklaşma.
Yaklaşma diyorum sadece boş odada yankılanıyo sesim ayaklarımdan çekip düz şekilde yatmamı sağlıyo kollarımı tutup başımın üstünde sabitliyo debelenmem boşuna sürekli debeleniyorum ağlıyorum yalvarıyorum öpmeye çalışıyo kafamı oynattıkca bileklerimi sıkıyo üstüme yatıp kafasını boynuma gömüyo.
-Bu anın hayalini kurdum hep yıllarca şimdi elimdesin güzelim.
Diyip elbisemi yırtıyo. Ağlıyorum sadece ağlıyorum bi erkek gücünün yanında yapabilcek başka hiç bişeyim kalmıyor.
Üstümden sıyrılan elbiseyle birlikte bi kaç saniye doğrulup üstümü süzüyor. Utanıyorum kendimden iğreniyorum. Kaçmaya çalışıyorum yine olmuyor, öpüyor emiyor ısırıyor kendimden geçmiş bi haldeyim artık sesim çıkmıyor çıkamıyor üstümden kalktığını hissediyorum gözlerimi asla ona çeviremiyorum kemer sesini duyuyorum
-Yap-ma ,Yalvarırım bana bunu yapma.
Diyorum kahkaha atıyor üzerimde hissettiğim sertiğiyle bana sürtünüyor öğürmeye başlıyorum bundan zevk alıyor iç çamaşırımı çıkarmaya başlıyo elimi götürmeye çalışıyorum üstüme abanıyor elimi sıkıyor çok korkuyorum bunun olmasından, bi mucize olmasını bekliyorum ama olan tek şey dizlerime kadar inen iç çamaşırım sertliğini yaklaştırıyor kadınlığıma içime giriyor bağırıyorum sesim tekrar tekrar bana geri geliyor gözlerimin kapandığını hissediyorum beni karanlık karşılıyor.
-Bahar... Bahaaar,
Uzaktan sesler duyuyorum gözlerimi kıpırdatmaya çalışırken yutkunmaya çalışıyorum dudağımı açıp dilimle dudağıma dokunduğumda kan tadı geliyo gözlerim açılıyo cenin pozisyonundayım Hala ismimi duyuyorum gözümün önüne o olanlar gelirken kılımı bile kıpırdatamıyorum üstüme bakıyorum elbisem üstüme atılmış tek başıma bi heyecanla gelip süpriz beklediğim odada kaybettiğim bakireliğimle baş başayım...
Ayak sesleri geliyo kalkıp üstümü kapatmaya mecalim yok kapı açılıyo Eymeni görüyorum gelip sarılıcak bitti geçicek dicek beni asla yalnız bırakmıcak diyorum.Sessizce
-Bahar
Diyor sonra çıkıp gidiyor. Kalkmaya çalışıyorum anlatmak istiyorum kalktığımda oturur poziyona geldiğimde ağrıdan ağlamaya tekrar başlıyorum bu sefer babamı görüyorum kapıda yaklaşıyo bu sefer diyorum ki babam sarılıcak geçti kızım ben yanındayım dicek sanıyorum kafamı kaldırıyorum.
-Ba-ba.
Diyorum kekeleyerek elini kaldırıp yüzüme tokat atıyor kafam sağ omzuma düşüyor.
Neden? Şerefsiz insanların bizim gibi güçsüzlüklerini kullanıp elde ettiklerinde ortada harcanan kişi kalıyor.Kim suçlu?
Gücümün yetmemesi sonucu sesimın bile çıkamadığı anda yardımıma uzanacak bi el olmadığında kullanılan ben mi? Babam kolumdan tutup beni sürüklüyo merdivenlerden diz üstü iniyorum ağlaya ağlaya muhtelemen tanıdığım ama şuan kafamı yoramıcağım insanların acı dolu bakışlarıyla karşılaşıyorum Eymen gelip ceketini giydiriyo.
-Eymen yalvarırım dinle beni benim bi suçum yok ki bana bak lütfen.
Diyorum Eymen ceketi giydirip babamın elinden alıyo beni seviniyorum dinlicek diyorum arabaya bindirip kendide sürücü koltuğuna oturuyo.
-Eymen
-Sus, Sus konuşma.
Bağırıyo Allahım ben naptım benim suçum ne
-Eymen ben sen gönderdin sandım süpriz yapıcaksın sandım lütfen inan bana.
-Ne sanıyorsun başkasının kullanıp kenara attığı birini evimde kadın yapıcağımı mı?
O an yüzüne bakıyorum benden tiksinircesine konuşuyo 4 yıldır tanıdığım adam bu olamaz diyorum yaşlar tekrar süzülmeye başlıyo akan yaşa baktığını görüyorum sonra kafasını yola çeviriyo ve arabayı sürmeye başlıyor.
Perişan hissediyorum lise hayatımı geçirdiğim liseden sonra okumamaya karar verip onunla evlenmeye karar verdiğim adam benim iğne ucu kadar suçum olmadığı durumda benden tiksinircesine konuşuyo.
Kadın ve Erkek arasında ki fark da bu değilmidir zaten Erkek bir şeyde silebilir kadın bin şey de olsa silemez.