Πάντα μακρυά

Κεφάλαιο 2

"Μαρία θες να ερθω να σε παρω απο το σπιτι σου για να παμε στο σχολείο μαζι μιας και έχουμε κατάληψη " Ειπε η Αννα η κολλητή μου

"ΤΙ " ούρλιαξα εγω

"Ναι ναι καλα ακουσες εχουμε κατάληψη " ειπε η Αννα ενθουσιασμένη

"Καλα καλα σε κλείνω γιατι πρεπει να ετοιμαστώ " ειπα ψάχνοντας τι ρουχα θα φορέσω

"Εντάξει , τα λεμε μωρο μου " μου ειπε η Άννα με μια γλυκιά φωνή

Λοιπoν με λενε Μαρια και ειμαι 16 ετων  , το ξερω οτι μιλαω στον εαυτό μου αλλα τελος πάντων . Παω πρώτη λυκειου και μένω Αθήνα . Δεν ειμαι και μια τοσο καλυ μαθητρια ... Θα σας τα πω άλλη φορα αυτά.

"Τι θα φορέσω, τι θα φορέσω γαμωωωω" ειπα νευριασμένη

Παιδια μου αρέσει ενα παιδι στην ηλικία μου , φαινετε να του αρεσω και εγω οποτε εχω περισσότερες ελπιδεςςς.

Τελος παντων επιλεγω ενα τζιν και μια μπλούζα μαύρη και ειμαι έτοιμη

Κατεβαίνω κατω , τρωω το τοστ που μου εχει φτιαξει η μαμα μου , και οπως κλεινω την πορτα βλέπω οτι εχει έρθει ήδη η Άννα
Την αγκαλιάζω και φεύγουμε προς το σχολείο.

"Αννα δεν ξερω γιατι αλλα σημερα αισθανομαι περίεργα "ειπα μελαγχολικά

"Μην σκέφτεσαι παντα αρνητικά ρε Μαρία " ειπε νευριασμένη η Άννα

"Καλα , καλα θα προσπαθήσω " της ειπα

"Ναι πάντα αυτο λες και δεν κανεις κατι για αυτο " ειπε η Αννα

Συμφωνώ μαζι της γιατι πριν κατι μηνες περασα κατι τραγικο με την υγεια μου και δυσκολεύτηκα να επανέλθω οποτε απο τοτε  δεν μπορω να σκέφτομαι θετικά,  γιατι φοβαμαι μηπως γινει κατι και θα καταστραφούν ολα...

"Φτάσαμε " ειπε η Άννα

"Απο που θα μπούμε ομως;;" της ειπα καθώς έβλεπα πως  ολες οι πόρτες ειχαν κλείσει

"Θα μπείτε απο εδω" ειπε ενα παιδι απο την τρίτη λυκείου

"Ναι .. ναι οτι πεις " είπε η Αννα κατακόκκινη

"Τι δεν μου εχει πει ακομα αυτη μωρε " ειπα  απο μεσα μου

Μπήκαμε  μεσα και πήγαμε  προς το κυλικείο  γιατι εκει θα μας περίμεναν και τα άλλα κορίτσια

"Που ήσασταν τόση ωρα ρε κορίτσια;" ειπε η Κατερίνα καπως νευριασμένα μπορω να πω

"Που να ήμασταν αραγε ρε Κατερίνα ;"ειπα καπως ειρωνικά

"Καλα καλα , θες να σου πω τι έμαθα αν και δεν θα σου αρέσει αλλα ειμαι κολλητή σου οπότε πρέπει να στο πω πριν ειναι αργά "είπε η Κατερίνα γρήγορα

Η καρδια μου άρχισε να χτυπάει καπως γρήγορα

"Ναι πες μου "της ειπα αγχωμένη

"Λοιπόν έμαθα απο ενα κορίτσι οτι ο Παναγιώτης κανει κατι με μια κοπέλα απο την Δευτέρα " ειπε η Κατερίνα

" Α δεν πειράζει " ειπα και εφυγα τρέχοντας απο το κυλικείο γιατι δεν ηθελα να ξεσπασω σε κλάματα μπροστα απο τα κορίτσια

Γιατι με εκανε να πιστεψω οτι με θέλει,  γιατι να μου φερθεί ετσι . Δεν αξιζω κατι τετοιο ..  Άρχισα να κλαιω μέχρι που ένιωσα ενα άτομο να ειναι διπλα μου

"Μην κλαις ρε Μαρία,  δεν αξιζει καν να ασχοληθείς , αυτος εχασε στην τελική μωρο μου "μου είπε με μια ήρεμη φωνή η Αννα

Την αγκάλιασα πολύ σφιχτά,  μεχρι που σταμάτησα να κλαίω  , ημουν πληγωμένη μεσα μου γιατι νομιζα πως τα πράγματα θα πανε αλλιώς αλλα τελικα τιποτα δεν πήγε οπως το ειχα φανταστεί ...

-