💐 KARIŞIK SENARYOLAR 💐

YENİ GELİN "ŞİRİN-BARAN"

Bu bölümle beraber 

Karışık Senaryolar kitabımız

Sezonu Tamamlar!!!

Gelecek Sezon 

Görüşmek Üzere

@poyrazsconvict e selamlar

YENİ GELİN "ŞİRİN-BARAN"

Asiye'nin doğduğu topraklara Karadeniz'e bir kaç gün tatil yapmaya gelmişlerdi Bozok ailesi 1 gün önce.. Herkes mutluydu orada huzurluydu.. Derdi yoktu. Tasası yoktu.

Kimisi sevdiğiyle Karadeniz'in muhteşem doğasını keşfe çıkmıştı. Kimisi eski dostlarını görüp hasret gideriyordu. Kimisi ise rahat rahat doğasına uygun sinirlenip eline tüfeği alıp istediğini kovalıyordu. Herkese iyi gelmişti o topraklar ama birisi hariç...

O da Şirin.

Şirin annesinin topraklarına geldiğine sevinmişti. Oraları çok severdi hep. Ama bu sefer senelerdir onu rahatsız etmeyen bu topraklar bu sefer rahatsız ediyordu Şirin'i.. İşin kötüsü neden rahatsız ettiğini henüz çözememişti.

Karadeniz'e geldiği ilk günden beri onu baya bir ağır özlem duygusu bastı. Bu özlem memleket özlemine benzemiyordu. Ki zaten insan hemen memleket özlemi çekmezdi. Özlem başka türlü bir özlemdi..

Gece kaldığı odanın penceresinden aya bakan Şirin sıkıntıyla nefesini verdi. Çok yorgun gibi hissediyordu kendisini.. Yorgunluktan öte kalbini bir yere bırakmış gitmiş gibiydi. Nefes alıp vermekte zorlanıyordu adeta...

Derken penceresinin önünden bir yaprak düştüğünü gördüğünde bir anısı aklına geldi. Gülümsedi. İçi huzurla dolmaya başladı

GEÇMİŞ ZAMAN

Adana'nın en zenginlerinden olan Baran ağa gecenin bir vakti arabasıyla geziyordu. Gezerken de açmış müziğini meşhur Adana türkülerini dinliyordu.

Kırmızı ışığın yanmasıyla arabasını durdurdu. Ve ışığın yeşile dönmesini bekledi. Beklediği sırada ise bir şey gördü. Gördüğünden emin olmak adına siyah şeridli arabanın camını açtı. Buz gibi hava yüzüne çarptığında üşüdüğünü hissetti. Şu an üşümek onun umurunda değildi. Merakı üşüme duygusundan daha ağır basıyordu.

Arabasını müsait bir yere park ettikten sonra hızlı adımlarla demin olduğu yere geldi.Bir kez daha görünce emin olmuştu

Şirin Adana'nın en meşhur gezilecek yerinde gecenin bir vakti üzerinde incecik pijamalarıyla çıkmıştı. Oturmuştu.. Tİtreye titreye elindekine bakıp ağlıyordu.

Çok üzülüyordu Baran Şirin'in o haline.. Dayanamıyordu. Ne kadar kendisini sevmese de Şirin 'in ağlaması Baran'ın canını çok yakıyordu. Hele de bu soğukta böyle titreye titreye ağlamasına ...

Daha fazla gönlü razı olmadı. Hemen ceketini çıkardı. Ve Şirin'in yanına gelerek onun sırtını örttü

ŞİRİN: Ne oluyor be?!

Sırtına örtülen ceket ile hem şok hem korku hem de endişeyle oturduğu yerden kalktı. Önüne döndü.

BARAN: Sakin ol. Bir şey yok. Sadece üş-

Demin şokta olan Şirin Baran'ı gördüğünde baya bir sinirlendi. Ceketi sertçe ona verdi. Baran üzüntüyle aldı ceketini..

ŞİRİN: Sen..Sen beni mi takip ediyorsun? Hem de sana seni sevmediğimi istemediğimi dememe rağmen.