CHAPTER:2

19 8 0
                                    

"NAKK!!"
"ANAAKK!!""
sabay sigaw ng aking mga magulang ng makita nila akong ipinikit ang mga mata at tuluyang nawalan ng malay

hindi ko na alam ang sumunod na ng yari basta ang alam kulang ay sinaktan ako ng taong pinangarap kong makasamang habang buhay.

_______
*SOMEONE'S POV*

lahat ng tao sa loob ng singbahan ay nag simulang mag si iyakan ng makita nila ang kalagayan ni lys, ang iba naman ay nag simulang matulala at hindi alam ang gagawin.

"D*m that son of your's merge!" ng gagaliit sa galit na sigaw ng papa ni lys sa papa ni kie

"pare huminahun k...."

*bugshh*

hindi nito natapos ang pag sasalita ng biglaang sinuntuk nito si mr.merge umalingaw ngaw ang pag bagsak nito sa sahig dahil sa lakas ng impact

"Hindi sana nag kaganito kong hindi mo ipinag tulakan silang dalawa na mag pakasal!" galit paring sigaw nito

"P-Pare h-huminahun k-ka hindi natin lahat g-ginusto itu h-hindi ba!" utal utal nna paliwag ni mr.merge dahil sa sakit na naramdaman sa suntuk na inabut nya

"ANO BA KAYUNG DALAWA HA, HINDI ITO YUNG ORAS PARA MAG SISIHAN! NAKIKITA NYU BANG NAG AAGAW BUHAY NA ANG ANAK KO AT AWAYAN AT SISIHAN PARIN KAYU, KUNG AYAW NYUNG MABUHAY ANAK KO PWESS AKO GUSTO KO PANG MAKASA ITU"

malakas na sigaw ng mama ni lys para ma awat na ang dalawa, at dahil nga doon sa sinabi nya ay natahimik nga ang dalawa kasabay dun ay napa hagulgul ng iyak itu dahil sa na kikita nyang sitwasyan ng pinakamamahal nyang anak

kung titignan mo ang kalagayan ni lys maaawa ka talaga dahil ang kulay puti nyang wedding gown ay nag mistulang kulay pula na dahil sa dugo na kumalat dito

ilang mitnuto ang nag daan ay nakarating din ang ambulansya at dali daling pinuntahan ang naka hilatay na katawan ni lys, maingat nila itung inilagay sa loob ng sasakyan at mabilis na nag paharurut

"Anak kapit kalang! nandito lang si mama mo"

"Anak lumaban ka l-lumaban d-dahil gusto kapa n-naming maka s-sama"

agad na nakarating ang ambulansya sa hospital at dali dali nitong dinala si lys sa emergency room para agad na ma operahan

*FAST FORWARD*

"doctor how's my daughter?!" pag aalalang tanong ng mama ni lys

"Oo nga doc how's our baby girl?" concerned ding tanong ng papa ni lys

kabadong hinintay nila ang pag sasalita ng doctor

"Good news Mrs & Mr Welterxier it was a very  tricky but successful operation so wag na po kayung mag alala na ilipat na po namin sya sa kanyang kwarto nasa #.143 room sya you can visit her now po" saad ng isang doctor

parang na bunutan ng tinik ang mag asawang Welterxier ng marinig ang balita

"Huhuhu s-salamat doc" emotional na pag papasalamat ng mama ni lys

"Thank you doc salamat po talaga"

"walang ano man ho Mr.Weltexier it's our job sige po i have to go" pag papa alam ng doctor

agad namang tumungo sa kwarto ni lys ang mga magulang nya

sabi ng mga doctor it was a miracle na naka survive si lys, kasi yung mga bala na tumama sakanya ay hindi na puruhan o nataman ang mga vital organs nya na kung saan pag natamaan yun ay maaaring ikamatay talaga nya yun
________
*LYS POV*

"Rest in peace lys"

"rest in peace lys"

"rest in peace lys"

paulit ulit na sinabi ni kie ang na ririnig ko at na kita ko syang umaalis ng dahan dahan

"K-kie d-dont g-o..."

pero hindi nya parin ako nilingun

"K-kie I s-still l-love y-ou p-please d-don't g-o with h-her"pa utal utal kung saad sa pagitan ng aking pag iyak

lumingun si kie at nag lahu ng parang bula

"K-Kie!!!!" sigaw ko sa kanya ng mag lahu ito

wala na, wala na yung taong minahal ko ng 22 years, yung taong nag pangiti sa akin sa mga panahung gusto ko ng sumuko, yung taong nag nakaw ng puso ko yung taong mahal na mahal ko

na putul ang panaginip ko ng may biglang may familiar na nag salita

"look honey our daughter is crying while sleeping" rinig kong saad ng mama ko

"maybe she's having a bad dream honey" sagot ni papa habang pinupunasan nya ang aking mata 

"Honey kailan kaya magigising ang anak natin it's already been 3 months na natutulog sya?" pag aalalang tanong ni mama kai papa

wait what! 3 months akong na tulog?

"hindi ko alam honey hindi natin alam but we should pray that she'll wake up soon o baka nga ngayun pa sya magising" mahabng sagut ni papa sa tanong ni mama

"y-yeah I hope n-nga huhuhu"

umiiyak ba si mama? nag pasya akong imulat ang aking mga mata dahil alam ko naman na gising na ako dahil gising na nga ako hahaha

"m-ma...p-pa" tawag ko sa kanila

at na bigla naman sila sa narinig nila at napatingin sa gawi ko

"A-nak!?" halus sabi na sigaw nilang dalawa ng makita nila akong gising na

bigla nila akong niyakap naparabang ngayun lang kami ulit nag kita, ramdam mo talaga sa kanilang yakap ang pag aalala at pag kamiss

"a-anak huhuhu m-mabuti n-naman at na g-gising kana huhuhu" masayang sabi ni mama sa pagitan ng kaniyang iyak

"anak nag alala talaga kami ng husto ng mama mo kasi naman 3 months kanang natutulog hindi naming alam kung kilan ka magigising" mangiyak ngiyak na saad ni papa

"g-ganon po b..." hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng automatic na pumikit ang aking mga mata

"anak?" rinig kong tanong ni mama

"hayaan mo ng makatulog anak mo honey baka kailangan panya ng pahinga" rinig kong pag papaliwanag ni papa

naramdaman ko nalang na hinalikan nila ako sa aking noo sabay sabing

"Goodnight sweetie have a wonderful sleep" ang huling narinig kong sabi ni mama ng tuluyan na akong naka tulog......
___
naku! mababansagan talaga na isang writer without readers

pero oks lang mwehehehe
*wink*

Ly's Revenge (ON-HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon