Zawgyi
မင္းကိုမသိခင္တုန္းက ငါ့ႏွလံုးသားကမ်ဥ္းေျဖာင့္ေတြနဲ႔ပဲျပည့္ေနခဲ့တာ....
#Love
ဗင္းနစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ရာသီဥတုက အရမ္းႀကီးမပူသလို ေအးေနျခင္းလည္းမဟုတ္ေပ။ဒီအခ်ိန္ဆို ကိုရီးယားမွာမိုးရြာေနၿပီလား??
.
.
.
"က်ေနာ္ ဗင္းနစ္ေရာက္ေနၿပီ ေမေမ"
"ျပန္မလာျဖစ္ေသးဘူးထင္တာပဲ...က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္
ေမေမ"အလုပ္ကိစၥေတြကိုဆိုသူမ်ားေတြနဲ႔ပဲလႊဲထားၿပီး ခရီးေတြခ်ည္းပဲလွည့္သြားေနတဲ့သားကိုအေမကစိတ္ပူတာေတာ့မဆန္းေတာ့ေပ။ဆယ္ေက်ာ္သက္အစမွာ ကိဳယ့္အိပ္မက္ေတြကိဳလႊတ္ျပီးလူႀကီးေတြျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းႀကိဳးစားခဲ့ၿပီးၿပီ။
ကိုယ္က ခရီးေတြပတ္သြားၿပီးစာေတြေရးခ်င္ေနခဲ့တာ...
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက်ပဲခရီးေလ်ွာက္သြားေနျခင္းျဖစ္သည္။ေျပာရရင္ ကိုယ့္ရဲ႕goalတစ္ခုကိုကိုယ္တိုင္လုပ္ေဆာင္ေနတာျဖစ္သည္။
"ဟိုေလး...ေလွစီးဖို႔လုပ္ၾကမယ္ေလ"
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္အတူခရီးထပ္ထြက္လာတာငါးရက္ေျမာက္ျဖစ္သည္။တကယ္ဆို ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ျပန္ဖို႔စဥ္းစားထားေပမယ့္ အိမ္ကိုမသိေစခ်င္တာမို႔ိလု႔ိ မေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။
"ရား!!!နမ္ဂြၽန္း ေနာက္မွာ!!!!"
ဟိုေဆာ့၏အသံအက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္ေဘးကိုေ႐ွာင္လိုက္ေပမယ့္ ေနာက္ကလူကကိုယ့္ကိုေက်ာ္ၿပီးေလွေစာင့္တဲ့တံတားအေသးေလးကေနျပဳတ္က်ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
"အား!!!"
ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔မ်က္လံုးစံုမွိတ္ကာေအာ္ေနတဲ့သူ႔ကိုခါးကေနလွမ္းထိန္းေပးလိုက္မိသည္။ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမ်ွက႐ုပ္႐ွင္
အေႏွးျပကြက္တစ္ခုလို။
YOU ARE READING
First Step of Venice [Completed]
FanfictionKim Namjoon X Kim Seokjin 𝑳𝒆𝒕 𝒎𝒆 𝒃𝒆 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒕𝒐𝒅𝒂𝒚, 𝒕𝒐𝒎𝒐𝒓𝒓𝒐𝒘 𝒂𝒏𝒅 𝒇𝒐𝒓𝒆𝒗𝒆𝒓✨