The One That Got Away

PROLOGUE

PRESENT

*Baby cries*

"Hon! si baby pakikuha muna."

Narinig ko ang sigaw ng aking asawang si Theo mula sa sala. Kakatapos ko lang maghanda ng almusal nang umiyak si Alexandra, ang aking anak na 10 months old. Nagtungo ako sa kwarto kung saan naririnig ko ang munting iyak ni Alexa . Kinuha ko siya sa kaniyang kulay pink na crib para aluin. Nasa sala si Theo na nakasalamin at nakaharap ito sa kaniyang laptop. Busy ito sa pag gawa ng report para sa mga estudyante nitong nasa kolehiyo. Isa siyang propesor sa isang Unibersidad.

"Shhhh tahan na.. baby ko"

Hinehele ko si Alexa habang kumakanta ng paborito kong kanta para matigil ang kaniyang pag iyak.

Looks like we made it
Look how far we've come, my baby
We mighta took the long way
We knew we'd get there someday

Bigla kong naalala ang kaniyang nakangiti at tumatawang mukha. Eto kasi ang paborito kong  kanta noon na Your Still The One by Shania Twain. Mapait akong ngumiti habang hinehele ko ang aking anak.  Lahat ng alaalang binabaon ko na sa limot ay biglang nanumbalik sa'king puso't isipan. Pinilig ko ang aking ulo para mabura ang kaniyang  mga alaala.

They said, "I bet they'll never make it"
But just look at us holding on
We're still together still going strong

You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life

Natigil na sa pag-iyak ang aking
anak. Napansin kong tulog na siya dahil nakahilig na ang kaniyang ulo sa aking balikat. Pinatuloy ko ang pagkanta para makasigurado ko na tulog na talaga siya.

You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss goodnight........

Pagkatapos kong kumanta at nasigurading tulog na ito pumunta ako sa gilid ng crib para ilagay ang bata. Hinalikan ko ito sa noo at nilagay na sa crib.
Lumabas ako sa aming kwarto at bumaba ng hagdan para salubungin ang seyosong mukha ni Theo. Nang makalapit na ako sa kaniyang harapan, sinilip ko ang laptop nito at pinagmasdan ang kaniyang gawa.

"Hon, kamusta si baby?"Anito nang mapatingin siya sa akin.

"Nakatulog na siya dahil kinantahan ko siya ng paborito kong kanta". Ang dali niyang makatulog pag narinig ang napakagandsng boses ng kaniyang dyosang ina. Tsk. Kapag sayo aabutin ng isang oras bago siya dalawin ng antok. Tumawa ako ng malakas.

Sinamaan niya ako ng tingin.
"Shhh lessen your voice. Baby Thea might wake up at baka hindi natin matapos ang mga gawain.

I stuck my tongue to him to irritate him more.

"Hindi ka pa rin nagbago napaka isip bata mo pa rin." Anito habang pinipigilan ang ngiti. Ako naman ngayon ang napikon.

Oh siya nga pala kumain muna tayo ng breakfast. Mamaya na yang ginagawa mo.

"Okay Hon." Sabi nito habang nakatingin sa laptop at matamis na ngumiti.

Nauna akong pumunta sa kitchen para ihanda ang pagkain na niluto ko. Sumunod naman siya at tunulungan ako sa pag handa ng pagkain. Ang niluto kong ulam ay scrambled egg at spam dahil ito lang ang available at dahil hindi pa ako nakapag grocery. Pagkatapos ay umupo na kami nang magkaharap sa isat isa.

Kumakain kami habang walang imik sa isat-isa.Napansin kong tumitingin siya sa'kin. Nag-angat ako ng tingin at nakita kong nakakunot ang kaniyang noo.

"Bakit?" Tanong ko sa kaniya.

"Bakit ang tahimik mo yata ngayon. May nangyari bang hindi maganda?" Nag alalang tanong nito sa'kin.

Tiningnan ko siya at ngumiti nang malungkot.

"Bigla ko naman siyang naalala kanina."  Sabi ko sa kanya nang malungkot ang tono.

Ngumiti sya sa'kin nang malungkot. " 4 years na ang nakalipas pero  hindi pa rin tayo maka move on kay Alejandro." Malungkot niyang sabi habang nakatingin sa malayo."

Tumawa ako ng malungkot. "Hanggang ngayon di parin nagbago ang tawag mo sa kaniya. Baka multuhin ka non. Ayaw pa naman niyang tawagin siyang Alejandro mas gusto niya yung Alex." Tumawa ako nang makita ang kaniyang ekspresyon na parang gulat at natatakot.

"Huwag mo akong biruin ng ganyan." Takot ang kaniyang ekspresyon at nawalan ng kulay ang kaniyang mukha.

Tumawa ako ng malakas. "Hindi ka ba natakot nung pinakasalan mo ako? Baka bigla ka lang niyang multuhin dahil sa galit." Tumawa ako ng malakas dahil sa kaniyang ekspresyon. Siya'y di mapakali sa kaniyang inuupuan na para bang natatae.

"Hindi ka pa'rin nagbago hanggang ngayon takot ka pa'rin sa multo." Bumungisngis ako ng tawa.

Umiling iling siya ng nakangiti at inabot ang baso ng juice at ininom niya ito.

Pagkatapos naming kumain, niligpit ko na ang aming pinagkainan at hinugasan ko na ito. Bumalik na si Theo sa sala upang patuluyin ang kaniyang ginagawa. Umakyat na ako sa aming kwarto para magligo. Habang nasa shower ako bigla ko namang naalala ang ksniyang mukha na nakangiti. Ngumiti ako ng malungkot at hindi ko namalayan na tumulo na pala ang aking luha.

Pagkatapos kong magligo at mag tootbrush, lumabas na ako ng naka tuwalya lang. Umupo ako sa upuan na nakaharap sa salamin at pinagmasdan ang aking mukha. Nag buntong hininga ako dahil halata na galing lang ako sa pag iyak. Nagsimula na akong mag blower at mag apply ng skin care routine. Pagkatapos ay tumungo na ako sa walk in closet para kumuha ng damit at magbihis. Bago ako pumunta sa kama ay binisita ko muna si baby Alexa. Nang makita kong mahimbing ang kanyang tulog ay pumunta na ako sa kama at humiga na. Pinikit ko ang aking mata ngunit hindi ako makatulog. Naramdaman kong bumukas ang pintuan ng kwarto. Minulat ko ang aking mata at nakita si Theo na kumukuha ng tuwalya at damit. Pumasok ito sa loob ng Cr.

Pinilit kong makatulog pero may bumabagabag sa king kalooban. Tumingin ako sa kisame ng halos 15 minutes na. Biglang bumukas ang pinto ng Cr at iniluwa nito si Theo na bagong ligo. Humiga na siya sa kama at pinatay na ang lampshade. Siya ay nasa posisyon ng patagilid at ako naman ay nakaharap sa kisame. Yinakap niya ako sa ganong posisyon.

Mahimbing na ang tulog ng aking asawa. Sinilip ko ang relo ng aking cp. Alas dose na pala pero heto pa rin ako tulala. Nanumbalik na naman ang alaalang pilit kong kalimutan. Akala ko hindi ako makatulog dahil sa imaheng nasa isipan ko na parang sirang plaka na pabalik balik na nag piplay. Nakatulog na pala ako.

Gumising ako ng alas otso ng umaga. Kinapa ko ang aking tabi ngunit wala na si Theo roon. Bumangon ako sa kama para pumunta sa crib ni baby Alexa. Nanlaki ang aking mata ng nasilayan ko ang aking anak. Nanginig ang buo kong katawan at napaluhod. Humagulgol ako ng iyak. Nakita ko siyang may kutsilyo na naka baon sa kaniyang tyan. Hindi ako makapaniwala sa aking nakita. Dahan-dahan akong tumayo at kumaripas ng takbo palabas ng kwarto para hanapin si Theo