How to Make the Bad Boy fall in Love

Chapter 2

I took a peek before entering the classroom. Hinanap ng mga mata ko kung mayroon ng tao roon. Sinilip ko ang aking wristwatch, I'm 30 minutes early. And I'm not an early bird, really.

I suddenly feel nervous.

Kanina ko pa pinaaalalahanan ang aking sarili bago pumasok na hindi dapat ako mag-alala. Ngunit inunahan pa rin ng kaba kaya napaaga pa rin ang pagpasok . Papunta pa nga lang yata sa University ay naghuhuramentado na sa lakas ng kabog ang dibdib ko.

I pinched my fingers. Pumasok na ako sa loob. Siguro ay iidlip na lamang muna saglit, tutal ay maaga pa naman. I get my phone inside my pocket to put an alarm. Ini-advance ko ito ng sampung minuto. To have an enough time to polished myself before the start of class.

Nilinga ko ang aking paningin upang maghanap ng upuan. Kung maaari sana ay yung may kalayuan , ng sa gayon hindi masyadong pansinin , kung hindi man ako nagising bago ang eksaktong oras.

Hindi kalaunan, iginiya ko ang aking sarili sa pinakadulong linya ng mga upuan. I chose the one that's beside the window. Sa tingin ko ay mas komportable doon.

Sinalpak ko ang aking earpods sa aking magkabilang -tenga at itinodo ang volume. Umubob ako sa arm rest .

Mabilis lumipas ang oras. I easily fell asleep. Siguro ay dahilan na rin sa banayad na hangin na nanggagaling sa labas ng bintana. Mas ibinaling ko pa ang aking mukha sa gawing iyon.

I'm in the middle of my dreams ng bigla na lamang akong naalimpungatan at magulat sa biglaang paghugot ng earpod sa kanang tenga ko. Naramdaman ko ang mainit na hangin na dumampi malapit roon.

I plan to open my eyes. But when I tried to, I've heard a loud roar near on my right ear that can almost make me deaf.

Muntik na akong mapa-mura sa lakas noon. Nararamdaman ko ang pag-akyat ng init sa aking mukha. It's a sign that I'm really pissed. My hands form into fist. Kalmado ako ngunit kapag ganitong galing ako sa pagtulog at ginising mo sa maling paraan. I will rapidly turn into beast and I'm actually turning right now.

Tumayo ako sa aking kinauupuan at handa na sanang bulyawan ang may gawa noon. Nang ito na mismo ang gumawa ng paraan upang makita ko.

Sinubukan kong lakihan ang magkabilang mata, at ikunot ang noo para masipat nito ang bakas ng sobrang pagkainis ko.

But suddenly, the words stop to flow. Tila ba hindi na naka-konekta ang isip ko sa aking bibig. I suddenly don't know what to say. Unti-unting nanliit ang mga matang kaninang nanlalaki.

I slowly closed my mouth.

I found myself looking at this perfect creature in my front. Did he really exist?.

H-he is just so gorgeous!. God!. His eyes..
those eyes...it's effin green!. That's indeed my favorite color and seeing him having that eye color makes me want to indulge his face with my bare hands!.

Aww, this is not good. I'm really mesmerized.

Fudge!, He has also thick and long lashes . Ang mga kilay ay itim na itim. A narrow nose and a curvy reddish lips, kaiba sa mga lalaking namataan ko na. Ang kanya ay sadyang nagawa ng perpekto....

His jawline was perfectly sculpted too, para bang ang sarap nitong halikan doon.

I feel puzzled, parang bigla-bigla ay hindi ko na makilala ang aking sarili!. And now I instantly having green thoughts huh?.

Napalingon ako sa kamay nitong dumampi sa kanyang buhok. Tila ba napaka-lambot nun. I felt the urge to grab his hair down, snatch his nape and attacked his lips!. Oh,no!.