Derin okyanuslarda gezen küçük bir çocuğun hayat hikayesi. Okyanuslar bu küçük kahramanın evi gibi,onu gören herkes bu tehlikeli deneyimi tatmak istiyorlarmış fakat buna cesaret edemedikleri için korkularını içinde saklıyor ve okyanusa asla yanaşmıyorlarmış.
Bir gün lily ve ale ormanda gezintiye çıkmışlar. Lily birden bağırmaya başlamış ve sancısı tutmuş ale hemen ambulansı arayıp apar topar hastaneye gitmişler. Hayata küçük kahraman gelmiş gözleri su gibi mavi , saçları güneş gibi sarı, ten rengi tavşan tüyleri gibi beyaz ve yumuşacık...
Lily ve Ale isim düşünürken alenin ağzında birden emma ismi çıkmış. Karısından da onay alınca bu küçük kızımızın ismi emma olmuş. Her şey çok yolunda gidiyor ve küçük kızımız emma büyümeye başlamış ve artık emma 5 yaşına gelmiş kocaman bir kız olmuştur.
Emma hayatı keşfetmeyi seven,öğrendiklerini herkese anlatmak için heyecanla gezen bir çocukmuş.
Bir gün ale ve lily televizyon izlerken tatil için gidecekleri yere karar vermeye çalışıyorlarmış.
Lily : Hayatım aslında okyanusa gidelim mi hani bilirsin orayı çok severiz. Küçük kızımız hiç görmedi.
Ale : Ah tatlım haklısın kesinlikle okyanusu izlemeyi çok fazla özledim. Kesinlikle tatil için gitmeliyiz. Çok fazla kalmayalım biliyorsun orası tehlikeli bir yerdir.
Lily : Tanrı aşkına ne sersemsin hahahah
Emma : Huh ? Anne baba okyanus nedir nasıl bir şey ?
Lily : Okyanus büyüktür emma tehlikelidir fakat babanle ben okyanusu seyretmeyi çok severiz.
Ale : Ah tanrım nasıl bir şeysin sen böyle lily hayatım benim.
Emma : Anne tehlikeli bir yerse neden bu kadar çok seviyorsunuz ki ...
Ale : Annenle ben okyanus kıyılarında küçükken tanıştık orası bizim sevgimizin başladığı zamandı. Sevgimizi bir okyanus temsil ediyor.
Emma : Çok ilginç bir yer olmalı çok merak ettim.
Lily : Bu kadar sohbet yeter emma hadi sofrayı kuralım.
Emma : Peki anneciğim.
Ale : Hayatım ben bahçedeki otları kırpmaya gidiyorum.
Lily : Tamam
Lily : Emma bu kaşıkları masaya yerleştirir misin.
Emma : Tamam anneciğim.
-LİLY BAHÇEYE ÇIKAR-
Lily : Ah tanrı aşkına bu kadar yorulmana gerek yoktu hayatım.
Ale : Bu işleri sana bırakacak değilim.
Lily : Sersem şey seni hadi gel sofra hazır. En sevdiğin pankekler hazır.
Ale : Mutfaktan çok güzel kokular geliyor mmmm... Acıktım
-ALE HIZLICA MUTFAĞA KOŞTU-
Lily : Tanrım yemekler önünden kaçmıyor ya hahahaha
