Prolouge

45 3 0
                                    

Patuloy lang ako sa pagtakbo hanggang sa marating ko kung saan ang pupuntahan ko

"Ano ba nagawa ko?! Anong kasalanan ko para pahirapan ako ng ganito?! Saan ba ako nagkasala.. Naging mabuti naman akong tao pero bakit?" sigaw ko sa kawalan habang patuloy na dumadaloy ang luha galing sa mga mata ko.

Ang bigat sa pakiramdam..pakiramdam ko...Lahat ng tao sa mundo ay kaaway ko....

Ano ba ginawa ko....Napakaraming tanong sa aking isipan...Napakaraming gumugulo.... Napakaraming bakit.... pero d naman masagot! ANo bang buhay toh!

"Bakit sa dinami dami ng tao sa mundo... Saakin pa nangyari toh? Parusa ba saakin toh?" pabulong kong sabi habang patuloy ako sa paghikbi

Naging mabuti ako tao, kaibigan at anak pero bakit? bakit nila ako sinasaktan ng ganito? walang kwentang buhay naman ito oh! pambihira! Nakakasawa na ayoko na!

Maya maya ay naramdaman ko na ang malamig na ihip ng hangin kasabay nito ang paglapat ng malalamig na patak ng ulan sa aking balat kasabay ng maiinit na likido sa aking mata...

"Magagawa ko pa kayang malagpasan toh?" ewan ko ba at parang nababaliw na ako at kinakausap k na ang aking sarili

Sana matapos na ang lahat na toh... Sana nananaginip lang ako

Sana magising na ako sa bangungot ng buhay na ito

"I am so wretched"

-------------------------------------
A/N: Hi...First time writing a story..Hope you like it...

Wretched (on going)Where stories live. Discover now