Бёл-"Захирал 2 зүсэм баялуу үлдээсэн юм чинь нэгийг нь би идлээ шүү"
Элдэв цаас бичиг баримт цэгцэлж байсан арим чангаар-"Сүбинд үлдээгээрэй"
Сүбин гайхан-"үгүй ээ чи ид"
Арим гартаа байх олон давхар цааснуудыг ширээн дээр тавиад бялуу луу заана-" Энийг дарга та ид"
Сүбин бялууг шүүрч аван халбагадаад-"Алив зүгээр чи ид"*догдлох*
Арим нөгөө үзүүрээс нь барин Сүбин лүү түлхээд-"Үгүй ээ та ид"
Бёл тэднийг анхаарах юмгүй урдах бялуугаа баяртай нь аргагүй иднэ
~5минутын дараа~
Халбага бялуугаа аманд нь хүргээд-"Даргаа та төрсөн өдрөөрөө бялуу идэдгүй гэж хэлж байсандаа , Үүнийг та идэх хэрэгтэй"
Сүбин халбага бялууг нь түлхээд хөмсөгө зангидан-"Чи ч бас идмээр л байгаа биздээ ид"
Чанга дуугаар-"Даргаа би идэхгүй ээ та ид"
Бёл-"Ю.юу болоод байгаан бэ"
~20минут өнгөрлөө~
Сүбин уурлана-"Эмэгтэй юм байж яахлаараа бялуунд дургүй байдгийн"
Арим ч бас өөдөөс нь чанга дуу гарган-"Би бялуунд дургүй гэж байна та хоёр жилдээ ганц удаа л бялуу иддэг байсан гээ биздээ"
Сүбин-"Би хэзээ тэгсийн"
Арим-"2 жилийн өмнө анх зөвлөлд орж ирэхэд хэлж байсан биздээ"
Сүбин улам чанга дуу гарган-"АХАХА ДУХ ЗАГТНААД БАЙГАА БОЛОХООР МАЙЖЛАА" гээд арагш харна
Арим ууртай үгүйн мэдэгдэхгүй чанга дуу гарган-"ТЭГЭЭ ТЭГ САЙН МАЙЖААД АВ
Харин духаа майжхаар хойш харсан Сүбины сэтгэл нь хөдлөн ийнхүү бодолд автана*Тэр дээр үеийн явдлийг одоог хүртэл санаж байна гэж үү*мишээх*
Энэ үед холоос ажгилж буй Бёл сэтэглийн гутралд орон нулмис дуслуулан
-"Гуйя одоо болно оо....Тэр ганц бялуу иддэгүй л байж'
~40 минут өнгөрлөө~
Сүбин тайвнаар худлаа мишээгээд-"Амаа ангаа энийг идчих"
Арим ч бас хөмсөг зангидсан ч худ мишээгээд-"Үгүй ээ даргаа танийг ид гээд байхад "
Сүбин-" өнгөрсөн жил хэлж байсандаа танай гэрийнхэн чиний бие галбирт анхаараад төрсөн өдрөөрөө л бялуу иддэг гэж хэлсэн биздээ тийм болохоор чи идээ"
Аримын хацар улайн-"ю.юу....хамар загтнаад байгаа болохоор хамраа майжлаа" гээд цааш харан ичингүйрэн бодно
*Тэр үеийн явдлийг марталгүй санаж байна гэж үү аргагүй л дарга сайн юм аа"
Бодож дууссан төдийд Сүбинлүү хараад
-"ЭНЭ БЯЛУУГ ИДЭХГҮЙ БОЛ ЗӨВЛӨЛӨӨС ТЭР ЧИГТЭЭ ГАРЧИЖ ЧАДИЙШҮҮ" энэ орлион үнэхээр аймшигтай хамаг амьтныг үргээж сургуулийг доргийх нь тэр , хөөрхий муу бёлийг хүртэл сэтгэл гутрал айдас гэх зэрэг олон зүйлд хүрэглээ
Удалгүй зөвлөлийн нярав орж ирэн
-"Юу болоод байгаан бэ"Бёл нулмис дуслуулан -"т.тэр хоёрыг хурдан зогсоогоорой" гээд няравын гараас зүүгдэн
Зөвлөлийн нярав Кан Тэхён сурлага гэж ярих юм байхгүй үргэлж хамгийн доор жагсдаг ,Гэхдээ муу сурдаг гэсэн үг биш юм тэрээр , маш сайн зохион байгуулалттай , IQ өндөртэй нэгэн энэ чадвараа хичээлд гаргадаггүй , компьютер утас чихэвч гэх зэргийг биенээсээ салгдагүй , компьютерийн тал дээр хэнээс ч илүүг мэддэг юмсанжээ.
Тэхён тэдний гарт байх бялууг шүүрч аван тэдний анхаарлыг өөртөө татлаа
Арим том нүдлэн-Тэхён чи хоцорлоо
Тэхён-"Энэ бялууг би идлээ, муудалцах хэрэггүй"
Сүбин-"Наадхаа аримд....
Үгээ ч дуусгаагүй байхад ганц үмхээд л өнөөх бялууг дуусагчих нь тэр
Тэр өдөр дахиж Арим Сүбин хоёр үг дуграагүй юм
/Өнөөдрийн тулааны үр дүн Тэхёны ялалт/
Бёл Аримаас маш том айдастай үлдсэн
YOU ARE READING
//Love Is War//
RomanceБүгд л хайрыг гайхалтай сэтгэл хөдлөгсөн зүйл хэмээн хэлдэг Гэхдээ энэ худлаа ХАЙР БОЛ ДАЙН!!