κάτι άρρωστο βρίσκεται στο δάσος

~1~

Άπλωσε το χέρι Μα δεν έπιασε τίποτα το μεταξωτό ύφασμα ήταν το ξέρω ότι το Άγγιξε κάνοντας την άστατη στη κανονικά εκεί που θα έπρεπε να βρισκόταν ένα ζεστό ζωντανό ον υπήρχε μονάχα το κενό ταραγμένη η μελάνη walden κάθισε απότομα και ένιωσα αμέσως το κεφάλι της κόντεψε να σπάσει από τον πόνο η σκηνή τους ήταν μία σταλιά μία μικρή σκηνούλα 2 ατόμων που είχε αγοράσει φτηνά από ένα κατάστημα που ξεκολλούσε το εμπόρευμα γιατί έβαζε λουκέτο η μελάνη είχε συνηθίσει να αισθάνεται τόσο στο πλάι της τον καθησυχάσω όγκο του αρραβωνιαστικού της Εντάξει μπορεί ο Thomas ροχάλιζε αλλά χάρη της έπεφτε πρώτη από αυτόν λάτρευε την αίσθηση ότι κοιμόταν αγκαλιασμένοι του δυο τους κάτω από τα αστέρια συνήθως αυτή η σκέψη της έφερε ένα χαμόγελο στα χείλη όμως σήμερα δεν συνέβη το ίδιο δεν τους το λαιμό της πασκε καταφέρει να δείτε κάτι όμως μόνο σκοτάδι υπήρχε αυτό της επιβεβαίωσε Κάτι που ήδη γνώριζε ήταν μόνη Ρίξε μία ματιά δεξιά και αντίκρισε την πόρτα της κοινής ορθάνοιχτη είναι και μαθητής του αστεράκι Και όμως εκνευρίστηκε κάθε φορά που σηκώνονται Τομ να πάει στη ξεχωριστή κοινόχρηστη τουαλέτα την παρατούσε ορθάνοιχτη του έχει πει χίλιες φορές να την κλείνει Όχι ότι είδα φοβιτσιάρα Αλλά υπήρχαν άνθρωποι που στο κάμπινγκ Που μπορεί κάλλιστα κάποιος να μπει μέσα φυσικά ήξερε ότι ένα μικρό φερμουάρ δεν εμπόδισαν αποφασισμένο εισβολέα απλά Δεν της άρεσε καθόλου η ιδέα να μπορούσα να βλέπουν τι γίνεται στο μικρό αδειανό τους παρέμεινε έτσι καθισμένη για μερικά λεπτά πέρα περιμένοντας να ακούσει τα βήματα του Τομ προβάλλοντας μέσα από τη γλυκιά κατσάδα που θα του είχε Μόλις γυρίσει αλλά απέξω να ακουγόταν τίποτα εν τέλει βαρέθηκε να περιμένει και φόρεσε βρίζοντας Το τζιν το παντελόνι και τις σαγιονάρες και βγήκε έξω από τη σκηνή χθες Όλη μέρα είχε ζέστη αλλά η ψύχρα που είχε αυτό το βράδυ την έκανε να γυρίσει Μόλις ξύπνησα από το κουκούλι της την αισθάνθηκε να χαϊδεύουν τους ώμους από το νοικιασμένο από το κρύο χέρια της Ψάχνοντας τον Τομ στο κάμπινγκ νωρίτερα όλος ο χώρος έφυγε από ζωή ήταν η πρώτη παρατεταμένη Καλοκαίρια και δεκάδες κατασκηνωτές είχαν εγκαταλείψει το chaton για να έρθουν να ζήσουν τις σκηνές του σε τούτο το σημείο του γιου Forest αλλά εκείνη την ώρα περίπου σε νευρική σιγή Το μόνο που ακουγόταν ήταν το αεράκι Που φυσούσε και κανένα ροχαλητό που και που 《τομ??!!?? 》

A/n : Πώς σας φάνηκε το πρώτο chapter.?? 😄 Συγγνώμη αν υπάρχουν κάποια ορθογραφικά ή κάποιες φράσεις δεν λέγονται καλά😣 όταν τελειώσω το βιβλίο θα το διορθώσω😆