Ben yanıp kül olmuş bir zümrüdüanka kuşuydum.Bu benim hikayem.Yanıp kül olmuş ama asla vazgeçmemiş benim.Ben çok zorlu günlerden geçtim.Ama vazgeçmeyi hiç düşünmedim.Çünkü ben sandıklarından daha güçlüydüm ve bunu kanıtlamalıydım.Onlara bunu göstermeliydim.
Ben hayata kavuştuğumda terk edilmiştim ve bu yüzden yaralıydım.Ailem beni terk edip uzaklara gitmişti.Bu durum beni çok asabi ve sinirli bir kuş yapmıştı.Bu yüzden hiç yanımda duran bir yoldaşım olmadı.Hayatım boyunca yalnızdım.Bu durum canımı sıkmaya başlamıştı ve bu nedenle yıllardır yaşadığım yuvamı terk edip uzaklara gittim.
Aslında yuvamı terk etmemin sebebi sadece arkadaş edinip onunla vakit geçirmek değildi.Aynı zamanda hayata yeni baştan başlamak istememdi.
Günlerce gecelerce uçtuktan sonra karşıma uçsuz bucaksız bir orman çıktı.Bu ormanı çok sevmiştim.Burada kalmaya karar verdikten sonra kendime yuva yapmak için yer aramaya başladım.En sonunda sert kayalıkların olduğu bir yer farkettim ve oraya yerleşmeye karar verdim.
Bu kayalıklar tam bana göre bir yerdi.Vakit kaybetmeden yerleşmek istiyodum ama önce etrafı kontrol etmeliydim.Etrafı kontrol ettikten sonra kimselerin olmadığını farkettim.Artık yeni yuvama yerleşmiştim.
Beni zorlu ve aynı zamandada yeni bir hayat bekliyordu.Benim için her ne kadar zorlu olursa olsun ben bir zümrüdüanka kuşuydum ve bu yüzden pes etmeyecektim.Ben küllerimden yeniden doğmaya hazırdım.Her kim olursa olsun beni durduramayacaktı.
