Düşünüyorum... Bu gerçekten normal birşey değil.İlginç ve mutluluk verici. Hala duygularıma alışamadım. İlk defa aşık oluyorum ve bunu şuan anladım ki çok özel bir duygu. Bedenim önemini kaybetti. Çünkü ölsem bile ruhuma kazınmış bu duygu beni rahat bırakmayacak...
Gidiyorum , geliyorum , yatıyorum , kalkıyorum , beynim... Ona bir türlü yaşananları unutturamıyorum. Şuan bile bunları yazarken göğüs kafesimin sol yanına biri oturmuş gibi. Ha birde Alice Madness Returns adlı oyunun melodilerini dinliyorum. Bence siz de dinleyin ama oyunu oynamadan bir anlamı yok. Beynimi onlarla susturuyorum, yada uyuşturuyorum. Bilmiyorum... Hatta hissetmemek istiyorum ama başaramıyorum. Size aşık olduğum kişinin ismini ilerleyen zamanlarda söyleyebilirim. Ama şimdilik bende kalmalı.
