Rest in Paradise, my Love

One Shot

" Kaya mo ba?" He asked.

"Yeah"

We're right here infront of the hospital. I'm with my bestfriend, Marco. I want to run back, just to escape this problem. Pero Ano bang magagawa ko? Andito na ako. Siguro eto na yung oras para makita siya.

I took a deep breath tsaka ako naglakad kasama si Marco. Habang naglalakad ay nag uusap kami ni Marco tungkol sa bagay na ito.

"Are you sure na kaya mo na siyang puntahan?"

I don't know how many times he asked me if I can do it. Ang kulit naman din kasi. Alam na niyang kinakabahan ako lalo niya pa akong pinepressure.

" Hays, Alam mo Marco. Umuwi ka na lang. Pinepressure mo ako" I said.

"I'm worried lang naman kasi, Kyle. It's been a year ng maaksidente siya. Tapos hanggang ngayon nandito pa rin siya sa hospital. Alam mo namang ikaw na lang ang hinihintay niya diba? Bago siya um--" I cut him off. I tap my chest ng makaramdam ako ng kirot. Tinaas ko ang isa kong kamay para patigilin siya.

" Stop. I don't want to hear that " I glare at him. He raised his both hand na para bang sumusuko at napangisi.

" Psh. Okay easy, Kyle. Bakit kasi ngayon ka lang pupunta? Isang taon ka na niyang hinihintay, what do you expect?"

Yeah. Isang taon na din pala simula ng aksidente na yun. Nasasaktan ako tuwing naaalala ang scenario na iyon. Bakit kasi kailangan na siya ang mag suffer, bakit di na lang ako?

" I don't know, I just want to see her. I want to say sorry to her. Hindi ko siya nailigtas noon, napakatanga ko. "

"Hey, di mo kasalanan Kyle ang nangyari noon. It's just an accident. Walang may gustong mangyari yun, ha?" Pagpapagaan ng loob na sabi ni Marco sakin pero hindi yun umepekto dahil hanggang ngayon sinisisi ko pa rin ang sarili ko sa trahedya na nangyari.

I stopped walking nang mapansin kong nandito na kami malapit sa room niya. I noticed her mother. She looks like devastated and tired. Huminga muna ako ng malalim bago lumapit sa ginang. Nang mapansin niya ako ay tumayo at tipid na ngumiti.

" Goodevening, Tita" Marco said to Cassie's mother.

Nginitian lang siya ni tita bago tumingin sakin. I saw in her eyes the pain, anger and hope.

"Ky-Kyle. It's been a year.Uhhm. B-bakit ngayon ka l-ang?" May luha man sa mga mata niya ay pilit siyang ngumingiti sakin. It's hurt na makita ko na nagkakaganito ang magulang ni Cassie.

"Tita, I-I'm very s-s-sorry po. I can't see her na nasa-uhmm-saktan, na nahi-hirapan."

I hugged her when my tears began to flow. Paulit ulit akong nagsosorry kay tita habang nakayakap at umiiyak. Cassie's mother is like  a mother of mine. Sa ilang taon kong nakasama sila. Wala silang ginawa kundi maging mabuti sakin. Nang maging maayos ay hinawakan ko ang kanyang balikat at tumingin kay tita.

"Where's Tito po?" I asked ng mapansin ko na wala si Tito Luis. Cassie's father.

Sakto namang pag bukas ng pinto ay lumabas si tito Luis. Napatigil siya ng makita ako. Alam kong galit siya sakin. Hindi ko naman siya masisisi dahil kahit ako mismo ay galit sa sarili ko.

" T-tito. How are you?"

"What do you think, Kyle?" Asik niya.

"Uhmm, Kyle. Pasok ka na. Bisitahin mo muna si Cassie. Alam kong alam mo na matagal ka na niyang hinihintay" Tita said ng mapansin niyang nagkakameron ng tensyon between me and tito Luis. I just nodded at her bago pumasok sa room ni Cassie.

Dahan Dahan kong sinira ang pinto ng makapasok ako. Unti unti akong naglakad palapit kay Cassie. Mahimbing ang itinutulog nito kaya umupo ako sa tabihan niya. I held her hand. I'm feel nervous. Tinitigan ko siya na para bang siya ang pinakamagandang babae na nakita ko.