Bugün okula gittiğimde kalbimin atışı anlatılmaz hızlandı. O yeni çocuk, onu görünce kalbim atıyordu . Benim gibi sıradan , duygusuz bir kızın AŞIK olması tamamen İMKANSIZDI... Gerçeğinde butunumle toplasan anca PATATES olurdum. Nasıl olduda kalbim kelebeklendi ?? Ona bakarken zaman öylesine hızlı geçmişti ki ders zilinin çaldığını fark etmemiştim bile. Öğretmen bile gelmiş öğretmenin çırtlak sesiyle kendime geldim:
- Kızım , dalmış gitmişsin hemde daha ilk saatten ne bu dalgınlık ? Ayağa bile kalkmadın !
"Özür dilerim efendim. Bir daha olmaz" demekten başka carem yoktu. "Bir daha olmasın zaten!" dedi ciddi bir şekilde. Derse katılıyormuş gibiydim ama kafam tabi ki ondaydı... Tenefüs zili çalmıştı en sevdiğim arkadaşım olan Tuana dalga geçercesine :
- Bu kız aşık mi olmuş yoksa?? dedi .
-Ya şey şey tam olarak öyle değil aslında ..
-Hadi be ordan ona nasıl baktığıni gördük. Çocuğun gelir gelmez üstüne gitme ha.
-Of gerizekali dalga gecme daha adını bilmiyorum.
-Adı mı ? Adı Asil miş...
- Oha lan en sevdiğim isim.. demiştim bayılırcasına . Tam o sırada yanimiza doğru yanaştı .
-Merhaba ben Asil ... dedi .
-Memmerhaba dedim afallayarak. Tuana kahkaha ya boğulmuştu . Asil gidince ;
-kötü baslangıç dedi. Hic bir sey demiyordum. Asil yanima gelmisti onun şokunu atlatamıyordum.
1 ay Sonra
Hersey iyi gidiyordu . Asil ile hala sevgili değildik. Ama olacaktı. Imkan vardı elbet. Konusuyorduk yani. Bugun yanima geldi. " Serra hoş kizsin aslinda, benimle çıkar misin ?" Şok olmustum." Tabi Asil tabi" dedim . Sonra cok yuhaf oldum yanlis karari mi vermistim ama ne olabilirdi ki??
3. Haftamiz
3. Haftamizdi onu iyice tanimistim. O bana benziyordu. Artik hersey cok buyumustu. Biz buyumustuk. O cok degisikti seviyordum ya ne diyeyim . Ama sunu biliyorumki asla onu birakmam o benim RUHUMUN AYNASI ❤❤
