Η Εβαλιν μου ειχε φτιαξει ενα πλουσιο πρωινο.Η Εβαλιν ηταν η μεγαλητερη αδελφη της μαμας μου.Ο μπαμπας μου βλεπεται ειναι ναυτικος και αναγκαζεται να ταξιδευει συχνα.Οποτε μενουμε μαζι.Δεν εχει παιδια και ετσι με αντιμετοπιζει σαν δικο της.Ειναι μια μικρωκαμωμενη γυναικα γυρω στα 45.Μπαινω με φουρια στην κουζινα αρπαζω ενα κρουασανακι απο ενα ροζ μπολ και ξαναβγαινω βιαστικη."Μεινε εκει που εισαι Κλειω!¨" Το κεφαλι της εβαλιν ξεπροβαλει απο την συρτη πορτα της κουζινας. "Πρεπει να φας κανονικο πρωινο πριν φυγεις.Α,και τι ωρα γυρισατε χτες?δεν σε πειρα ειδησεη.Δεν νομιζεις οτι θα επρεπε να γυρνας νωριτερα?Που πας τωρα ετσι βιαστικη?Ραντεβου?Γιατι εγω δεν εχω ενημερωθει?Το ξερεις οτι πρεπει να βγαλεις βολτα τον μικευ?" "Ενα-ενα εβαλιν.Εχω ραντεβου με την κατερινα εξω απο μια καφετερια στις 11;00 για να μου δωσει μου και αν αργησω εστω και ενα λεπτο ειμαι σιγουρη πως θα το πεταξει στον πρωτο καδο που θα βρει μπροστα της!" Η εβαλιν κοιταζει το ρολοι χειρος της και μου λεει " Μα η ωρα ειναι 10:55" το πρωσοπο μου παιρνει μια ανισυχη εκφραση.. " οποτε γει.θα σε δω αργοτερα" αρπαζω τα κλειδια μου,ανοιγω την πορτα και βγαινω εξω,αφηνοντα την πορτα να κλεισει μονη της.λιγο προν κλεισει φωναζω στην εβαλιν καθως απομακρυνομαι "παιρνω το ποδηλατο για πιο γρηγορα..σαγαπωωω"
Η πορτα κλεινει...
