Habang naglalakad ay may bigla akong nakasalubong , isang lalaki. When we get passed to each other i felt an unfamiliar felling's in my chest. I shrugged my shoulder at akmang maglalakad na ulit ng bigla nalang may humawak sa balikat ko.
I immediately look at the person who grab my arm. "What is it?" tanong ko. Siya yung lalaking nakasalubong ko kanina.
"You dropped your handkerchief." seryosong saad nito at inabot sakin ang panyo ko.
"Thank you." saad ko sakaniya. Akmang maglalakad na ulit ako bigla na naman akong tinawag.
"What's your name?" taning nito sakin. Nakatitig ito sakin kaya nahihiya na naiilang ako.
"Ahm... I'm belle, you?" I asked his name too. Inabot ko pa yung kamay ko para makipag-shakehands.
"I'm lorcan" saad niya at nakipag-hands sakin "Can i take you out for dinner?" dagdag nito.
I don't know pero kahit hindi ko pa siya masiyadong kilala ay tumangon ako. "Yeah sure" saad ko na nakangiti.
"What's your address? So i can pick you up later." nakangiting saad nito. Napakagwapo niya lalo na pag nakangiti, agad king sinabi sakanya ang address ko.
"Sa ******." pagkatapos kong sabihan ay tumago ito.
"I'll pick you up later, 7:30pm." anito saka tumalikod. Napahawak ako sa dibdib ko at dinama ko ang kakaibang kabog nito. I don't know what's happening in my heart but I know kung ano man to it's not good for myself.
EVENING nakapagbihis nako,nakaupo nalang ako sa sala at hinihintay na dumating si lorcan. Habang nakaupo ay dumaan sa harapan ko si mama.
"Mag ingat ka anak ha?" saad ni mama. Nakita ko namang nakangiti din ang kapatid ko habang nakatingin sakin, karga niya ang dalawa niyang anak sa magkabilang balikat, by the way my brother is a known scientist in the country. Babae at lalaki ang anak ng kuya ko, at nakalungkot nga lang dahil maagang namatay ang mama nila.
"Ingat ka bunso, unang date mo to."saad ng kuya ko.Yeah it's my first date, at the age of 25 ngayon lang ako makikipag-date. Kaya siguro pinayagan ako agad ni mama at ni kuya, matagal na ding patay ang papa ko.
ilang minuto pa ay may narinig kaming bumisina sa labas. Agad namag lumabas si mama para tignan kung sino yun. Pag balik niya ay may kasama na siya, si lorcan.
"Hello po tita at ahm kuya, I'm lorcan schaefer, and I'm here to ask your permission. Can i take out your daughter for dinner madame? And can i take your sister for dinner sir?" magalang tanong nito. Tumango naman si mama at si kuya.
"Basta, ibalik mo siya buo ha hijo?" bilin ni mama na agad naman niyang tinanguan.
MONTHS had passed, mas lalo kaming naging mas malapit. We started dating too,at ngayon nga na birthday niya ay sasagutin ko na siya.
"Yes." saad ko kay lorcan. Nakita ko namang napakunot ng noo nito.
"What's do you mean by 'yes'? Wait... Sinasagot mo naba ako?" tulala nitong saad. I smiled before nodding. "Yes!! THANK YOU BABY, I LOVE YOU!!" sigaw niya nito. Napalingon tuloy ang ibang bisita niya samin.
Nahihiya naman akong sumubsob sa dibdib niya. "i love you too." i answered. He cupped my face and he slowly kiss me. Narinig ki naman ang hiyawan ng mga tao sa paligid.
YEARS had passed, fifty years to be exact. I'm now 76 years old, still alive but not kicking. My husband, lorcan died at the age of 80. May tatlong anak kami at may kaniya-kaniyang na silang pamilya ngayon. I can't help but to cry remembering the past. Parang kailan lang noong una kaming nag kita , when we shared our first kiss, he's my first kiss, he's my first date, he's my boyfriend, he's my first at everything. I closed my eyes again ang i force myself to sleep. I miss my husband you lorcan.
I WOKE UP with the strange noises. Nagulat ako ng makitang wala ako sa kwarto ko. May dalawang tao nakatingin sakin paggising ko, babae at lalaki and they look so familiar.
"Finaly! Nagising na din si tita! " sigaw nila. I think nasa 50's na sila.
"Wait... Where am i? Sino kayo??" tanong ko. Agad kung tinignan ang sarili ko at nagulat ako ng makitang wala ni isang kulubot sa balat ko.
"I'm ken tita, and this is barbie. Anak kami ng kapatid mo na si papa trev." hindi ko pa nagsi-sink in ang sinabi nito sakin ng dinagdagan na naman niya ito. "You've been sleeping for 50 years. Sumabog kasi ang lab ni papa noon at nadamay ka sa sabog. Dahil sa iba't ibang chemicals na kasama sa pagsabog ay nakaapekto iyon sayo. Si papa ang ng sabi samin na kahit anong mangyari ay kailangan magising ka, you've been sleeping inside that capsule for fifty years. Nilagyan din namin ng iba't ibang chemicals para maprevent ang kulubot ng balat mo, to maintain your old self. "paliwanag ni barbie sakin.
" Where's kuya? "tanong ko. Nakita ko namang napayuko silang dalawa.
" Namatay siya 7 years ago, and lola naman she didn't survive the explosion that happened 50 years ago. "saad nito. Napayuko naman ako at pinigilan ang pag-iyak.
" So it means lorcan is fake? "tanong ko.
" Yes, we made lorcan, but you controlled everything. It means you are lucid dreamer, you're lucid dreaming for over 50 years. "saad ni ken. Napahawak naman ako sa bibig ko at pinipigilan ang pag-iyak. Oh my god lorcan.
YEARS had passed, 3 years to be exact
Simula ng magising ako in very very deep slumber. Nag lalakad ako ngayon ng may biglang makasalubong akong isang lalaki. I felt my heart pound very fast but i choose to ignore it. Akmang mag lalakad na ako ulit ng may tumawag sakin.
"Miss have we met before?" i frozed. It's...........
"lorcan??"
