ŞADE

Aşık olmuştu deniz hiç beklenmedik bir zamanda beklemediği bi adama..

Evden çıktım.Hastaneye gidip eşyalarımı almak için yola koyuldum.Lanet olası bir gündü başm çatlıcaktı sanki aklımdan çıkmayan o adam tayinim hepsi üst üste gelmişti.Hastaneye geldim eşyalarımı almak için odama girdim bir kaç eşyamı toplayıp odadan çıktım.Arkadaşlarımla vedalaştıktan sonra yeni çalışacağım hastaneye gitmek için yola çıktım.20dk sonra hastaneye gelmiştim.Derin bir nefes aldım ve hastaneye girdim oldukça büyük bir hastaneydi beni başhekim karşıladı.Uzun boylu sarışın ve mavi gözlüydü.Kaslı olsa iyi olurdu ama neyse.Hastaneyi beraber gezdik en son odamı gösterdi.Güzel konforlu ve ferah bi odam vardı.Eşyalarımı yetleştirip işe koyuldum.1.katı gezerken iki hemşirenin konuşmasına kulak misafiri oldum.Genç bir adamdan bahsediyorlardı merak edip sordum
- kim bu hasta
- şeeyy efendim uyuşturucu komasına giren genç bir adam
- hangi odada
- 102 efendim
- tamam sağol
102 numaralı odayı aramaya başladım yoksa o düşündüğüm kişimiydi yok canım... iyice kafayı yemiştim.odayı buldum ve kapıyı açtım.
hayır olamaz oydu bu o adam onu bu sefer tedavi olmaya ikna etmeliydim.Yanı başındaki koltuğa oturdum yüzünü incelemeye başladım.Ne kadar güzel gözleri vardı kapkara. Kaşları kirpikleri kalemle çizilmiş gibiydi ama o illet onu yiğip bitirmişti gözlerinin altı mosmordu zayıflıktan kemikleri gözüküyordu.Dahada kötü olacaktı. Sandalyeden kaltım tam odadan çıkarken
(şafak bağırır)
- Durr gitme
- (ya onu incelediğimi farkettiyse offf Allahım)
- kendine gelmene sevindim
- sanırım size bir özür borcum var
- ( siz ne yaa)yokk hayır
- hayır biliyorum çokk kaba davrandım halbuki siz benim hayatımı kurtardınız kurtarmadaysınız daha iyiydi ama yinede sağolun
- böyle konuşma lütfen daha çok gençsin hala kurtulma şansın var sen yeterki iste.
- Bu arada tanışmadık biz ben şafak
- ben de deniz
- iyi bir tanışma olmadı ama
- evet artık işimin başına dönmeliyim kendine iyi bak
odadan çıktım. yine karşılaşmıştık bu bi tesadüf olamazdı.
-Deniz hanım deniz hanım
- hee dalmışım mert bey kusura bakmayın
- yok hayır önrmli değil
- sana deniz diye bilirmiyim sorun olmassa
- tabi mert bey
- sende bana mert desen iyi olur
- peki
- yemek yedinmi
- hayır
- birlikte yiyelimmi hem buraya gelişini kutlarız
tamam olur bekle biraz çantamı alıp geliyorum şimdi.
- tamam ben burada bekliyorum
Odama gittim çantamı alıp çıtım.Mert koridorun sonunda şafağın odasının önünde beklediğini gördüm.İçimde anlamsız bir korku oluştu ya görürse ya yanlış anlarsa ne diyorum ben yaa sanki sevgiliymişiz gibi iyice platoniğe bağladım.
- hadi hazırsan çıkalım deniz
- tamam çıkabiliriz nereye gideceğiz
- benim sevdiğim küçük bir restorana
10-15dk sonra yemek yiyeceğimi yere gelmiştik çok huzursuzdum keşke gelmeseydim.
- yine dalıp gittin
- ya bu aralar kafam biraz karışık
- anlatmak istersen herzaman dinlerim
- sağoll.
- nerede oturuyosun ailen ne biliyim hayatında biri varmı aa neyse fazla ileri gittim hem başını ağrıttım galiba
- yoğ hayır.Taksimde oturuyorum ve hayatımda biri yok
- ailen onlardan hiç bahsetmedin
-ailem yok , daha doğrusu var ama benim için yoklar.
- nasıl yani
- boşver uzun hikaye
- nezaman anlatmak istersen dinlerim.
yemekten sonra hastaneye döndü odama gittim. Hasta raporlarını incelemeye başladım dikkatimi çeken bir hasta oldu başından iğrenç olaylar geçmişti üvey babası tarafından tecavüze uğramıtı.Aynı bana benziyordu.Ama tek bir farkla o hayata küsmüş ben ise devam etmiştim.Hemen dosyasını alıp doktorundan daha detaylı bilgi aldıktan sonra doktorundan bana sefketmesini istedim.
odama çağırdım.Çok güzel bir kızdı geçirdiği tranvayı yüzünden okuyabiliyordum.
- gel canım otur çekinme
(hiç konuşmadan oturur)
onu gözlemlemeye başladım.Hiç konuşmuyor, sürekli gözlerini kaçırıyordu.
ona hayatın devam ettiğini anlatmalıydım ama nasıl
-adın ne?
- zeliha
- tamam zelihacım sana biraz kendimden bahsediyim madem sen konuşmuyosun ben başlağayım.
Bundan 18 yıl önceydi ben 7 yaşındayken çok mutlu hayatım vardı.Kalabalık bir aile annem babam amcam ve daha doğmamı kardeşim
Babam her gün işten gelirken bana en sevdiğim çukolatalardan alırdı.Annem sert ve disiplinli bir kadındı.Amcam kumarbaz, içkici pisliğin tekiydi.Babanmın başı onu borclarından dolayı dertteydi ve o lanet gün evde kimse yoktu.Bir tıkırtı ile amcamın o iri ayaklarını gördüm kapının ardından bir den bire üzerime yürümeye başladı.sonrasını tahmin edebiliyorsun heralde.Babam buna dayanamayıp intihar etti.Annemde tüm bu olanlardan beni sorumlu tuttu ve beni evden kovdu.Daha sonra bir süre yurtta kaldım.Anlicağın hayat bana daha küçük yaştayken en acı dersini vermişti.Ama hayatta dimdik ayakta durdum ve şimdi başarılı bir psikoloğum.
(zeliha ağlamaya başlar)
-ben senin kadar güçlü değilim.Tek başıma ayakta duramam ölmek istiyorum!!
- bana neler olduğunu anlatırmısın? sana yardımcı olabilirim birlikte atlatabiliriz.
(zeliha anlatmaya başlar)
- Ben doğmadan önce babam ölmüş.Onu hiç görmedim.Annem tek başına beni büyütemeyeceğini düşünüp bir başkası ile evlenmiş.Üvey babam olacak o adi pislik bana
- peki tamam kendini fazla zorlama seninle terapilerimize devam edicez hayat devam ediyor bunu sakın unutma!!!
zeliha ile terapim bittikten sonra eve gitmek hastaneden çıktım çok geçmeden eve varmıştım.
Bugün çok kötü bir gündü çok yorulmuştum.Kendime sert bir içki aldım.Televizyonu açtım. Biraz kanal gezdikten sonra sıkıldım ve yattağa gittim.O kadar yorulmuşumki uyuya kalmışım...