( A/N: di ko maedit yung gawa ko. May lumalabas na advertisement.. So, ituloy ko na lang! After this chapter na lang ako manghihingi ng opinion )
......
Lee's POV
Gabi -gabi. Lagi akong tumitingin sa stars using my new friend, Telescope. Have I told you that I'm a frustrated astronomer? Ito ang hobby naming ng.... Wag na natin banggitin. It's a bad omen. At ngayong gabi, nandito nanaman ako sa terrace.
Lee: Hayy. Maganda ngayon ang langit. Kitang-kita lahat. Ikaw, nakikita mo din kaya ako? Arrrgh. Ba't ko ba kinakausap ang sarili ko. LEE! MOVE ON!
( at sumilip na sya sa telescope niya.. sa lahat ng stars, isa lang ang talagang tinitignan niya. Ang mga stars na nagbibigay ng kakaunting sinag lang. ng liwanag. Kasi, para sakanya, ganto na rin ang puso niya.. WALANG BUHAY )
Lee: Makababa na nga.. Gutom na ako. T.T
( Pagkababa niya.. dumiretso siya sa kitchen )
Lee: Ano ba yan?! Ba't walang food. Kung kelan ginugutom eh. Saka naman nawalan! Hay! Puso ko, Wala ng laman.. pati ba naman REF KO?!
Manang Susan: Aba Lee, ano nanaman pinuputok ng butsi mo dyan?
Lee: Bakit po walang pagkain sa ref?
Manang Susan: Aba iho. Ikaw lang naman hinihintay ko. Lagi kang nsa terrace mo. Ilang araw na nga tayong walang pagkain. Wala ka naman dito madalas.
Lee: eh, san ho kayo kumakain?
Manang Susan: Nagpapadeliver! Aba, alangan hintayin pa kita. Baka patay na ko pag baba mo. Magulantang ka na lang iho.
Lee: Hahaha. Grabe naman kayo manang.. Sige ho, umuwi na ho kayo. Baka hinahanap na kayo ng mga apo ninyo.
Manang Susan: Oo nga, aalis na ko. Bumili ka na iho ng mga makakain mo jan ha?
Lee: Yes, Manang!
** siguro nagtataka kayo, bakit hindi nakatira dito si manang? Kasi, tagaluto lang naman siya dito. Tagalinis. Pero may sarili yang bahay. Tinatawagan ko na lang kapag may kailangan dito sa bahay. Sosyal noh? May telephone? Back to the story. Lumabas na ako ng bahay.. Nasa may pinto na ako ng my mapansin ako sa tabi.
Lee: ( lumapit ) oh, nasa earth pa ba ako? Bakit my gumagalaw na garbage bag dito?
( Sinipa-sipa niya ang plastic at binuksan. At laking gulat niya ng Makita ang isang babae. Babaeng MADUNGIS. NAPABAYAAN. NAPAGIWANAN. Lahat na.. at sa sobrang pinaghalong gulat at takot, napaatras sya at natumba. Bumangon ulit siya at sinilip ang plastic )
Lee: Miss, ( tapik sa pisngi ) Miss. Nako, patay na ata to eh.
( tinapat niya ang daliri niya sa ilong ng babae, at humihinga pa naman ito )
Lee: Shit. Anong gagawin ko dito? Iwanan na lang to? Hala! *panic mode* eh baka marape to dito! Kargo de konsensya ko pa. Bahala na nga! Di naman siguro to kasali sa budol-budol gang..
( Inakay na ni Lee ang babaeng nakita niya papasok ulit ng bahay. Inihiga niya ito sa kanyang sofa.. Lumabas saglit at bumili na lang ng instant noodles. INSTANT NOODLES PRE! Yun ang naiisip nya. Habang nagluluto siya.. kung saan kaharap ng kitchen niya ay sala nila.. Ay biglang may tumili. )
Babae: WAAAAAAAAAAAAH. AYOKOOOOO NAAAA! TAMAAAA NAAAA! * TODO IYAK, HAGULGOL.
( A/N: hala! Bakit sya sumisigaw? Anong nangyari? Abangan.. MAMAYA. =))))))) )
BINABASA MO ANG
Don't Say Goodbye.
Short StoryWhat if all you have is Him? He helped you to start a new life. You helped him to forget her. But then with just a phone call, he does not only broke you trust, but also your heart. And all you ask for him is to.. DON'T SAY GOODBYE.