Age Doesn't Matter

II.

Part 2.

I Didn't Know

Weeks passed and each day I kept thinking about Lemuel. We saw each other a few times but he never said a word. I never got the chance to greet him because I was scared that he might ignore me. I would rather miss the chance than that! 

May mga araw naman na nag kikita kaming tatlo nila Jazzy at Alvin. We meet after class for some ice cream or just simple cup noodles from a nearby convenience store sometimes. 

I never had doubts about Alvin's intentions because I completely understood him the night of the scouting event. But it wouldn't be enough for my concerns for Jazzy to stop. Lalo nakahit ayaw niyang aminin ay alam kong gusto niya si Alvin higit pa sa pagiging kaibigan niya sa amin.

"Mamaya ay hindi ako makakasabay sayo sa pag uwi kasi may group study kami sa Science. Sorry, Jules..." 

"Okay, siguro ay mag papasundo na lang ako sa driver namin." I assured Jazzy as she looked kinda uneasy. Siguro dahil unang beses namin na hindi mag sasabay sa pag uwi ay nag aalala siya sa akin. 

"Ikaw ang bahala pero nag text si kuya na pupunta siya sa uwian. Ikaw nalang ang mag sabi sakaniya na kapag naka alis na ako." I was not surprised since Alvin usually does that. I just nodded and continued our seatwork.

Lumipas ang normal naming klase hanggang sa mag uwian na kami. Umuna na agad si jazzy kasama ang ilang kagrupo samantalang nag ayos pa ako ng mga gamit dahil nag linis pa ako ng classroom dahil isa ako sa mga cleaners sa araw na ito. 

Napasigaw na lamang ako sa gulat nang mag biglang humawak sa aking mag kabilang balikat. Ngunit tumawa rin ako nang makita na si Alvin iyon hawak ang kanyang bag na nakasukbit sa isang balikat.

"Bakit seryoso ka jan?" Puna niya matapos ang pag tawa sa pag kakagulat ko. Natatawang umiling lamang ako at nag patuloy sa ginagawa.

"Nasaan nga pala si Jazzy? Nag cr?" Luminga linga siya para hanapin ang kaibigang umalis na.

Nag lakad na kami palabas at pinaliwanag ko sakaniya kung bakit wala yung isa. Agad namin napag kasunduan na ihatid na lamang niya ako sa sakayan dahil hindi maganda ang lagay ng panahon at kailangan na agad makauwi. 

"Sige na, mauna ka na itetext ko pa ang driver namin eh." Sabi ko ng makarating kami sa sakayan. Sigurado akong mahihirapan siya na mag commute dahil sa maraming estudyante ang pipiliin na sumakay kaysa mag lakad dahil na nalalabing pag ulam.

"Hindi na, gusto kong masundo ka muna bago ako umalis." Tumango na lamang ako dahil alam kong concerned siya sa akin lalo na at nabanggit ko kanina na wala akong dalang payong. 

Pinanood ko ang mga nag dadaan na estudyante, nag papaalam si Alvin sa iilang kakilala at ganoon din ako. Halos maubos ang mga estudyante at hindi pa rin nag rereply ang aming driver. Nag send pa ulit ako ng isa para sigurado.

Alvin suddenly touched my elbows and I immediately shifted my gaze at him. Nakita kong may papalapit na grupo sa amin na tingin ko ay mga kaibigan niya. 

I scanned the group and froze when I saw a set of familiar eyes. Lemuel's eyes bore into mine and raised his eyebrows as if he questions my presence. Hindi ako nag patalo at nag taas din ng kilay.

As the group reached where Alvin and I stood, he never left our eye contact. I searched for a reaction in his face but he didn't show any. 

"Uy, wala ang jowa..." Sabi ng isang babae kay Alvin na siyang ikinatawa nito. Naguluhan pa ako sa sinabi noon pero agad ring pumasok sa isipan ko si Jazzy.