Forgive Me

💕Chapter 1💕

Δεν ήταν η έντονη κακοκαιρία στο Λονδίνο αλλά  το προαίσθημα ότι κάτι κακό  θα συμβεί, που δεν έλεγε  να φύγει από το μυαλό της, η αιτια η οποία  έκανε τη Αλεξανδρα να φύγει άρον άρον και να επιστρέψει στο πατρικό της στη Αθήνα.
Πιστεύε ότι θα έβρισκε άσυλο στο σπίτι που είχε κληρωνομησει μετά τον θάνατο του πατέρα της. Φτάνοντας  αντίκρισε  το σπίτι να φαντάζει κάτι ξένο για αυτή,το θυμόταν  αλλιώς.
  Τακτοποιηθηκε πρόχειρα στο παλιό δωμάτιο των γωνιών της που της φάνηκε καταληλοτερο αφού δεν ήταν πια παιδί. Το απόγευμα  δεν θέλησε να  μπει στη διαδικασία να βγει  από το σπίτι.,αφού είχε βολευτεί στον γωνιακό καναπέ και έβλεπε μια σειρά , έτσι παράγγειλε  ένα από τα αγαπημένα της φαγητά που δεν εβρησκε τουλάχιστον εύκολα κάνεις στη Αγγλία....γύρο.
  Ενώ περίμενε το   delivery μια  διακοπή ρεύματος βύθισε όλο το σπίτι στο σκοτάδι, η Αλεξάνδρα  άρπαξε ένα κουζίνομαχαιρο, νομίζοντας κάθε φορά, με το παραμικρό θόρυβο, ότι κάποιος είχε μπει στο σπίτι.
Όπως τότε, πριν 2 χρόνια όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια και συγκατικουσε με μια κοπέλα,τη Ναταλί. Από τότε δεν έχει περάσει μέρα που να μη φοβάται να μείνει μόνη της, αφού αν πεθάνει δεν θα τη εβρησκε κάνεις. Ευτυχώς η διακοπή δεν κράτησε για πολύ. Μετά από λίγο είχε στα χέρια της το πολύτιμο πυτογυρο και το κοιτούσε λες και είναι κάτι ιερό.(όχι ότι δεν είναι όλα κ όλα). Με τη πρώτη μπουκιά ξέχασε πόσο χεστρα είναι και συνέχισε να βλέπει τη σειρά με προσήλωση μέχρι να τη πάρει ο ύπνος στον καναπέ.

P. O. V Alex
  Πωωω ρε μαλακά μου, εγώ πως σκατα κατέληξα να κοιμάμαι στο πάτωμα? 
Τέλος πάντων, θα πάω για ένα μπάνιο και μετά θα σουρλουπωσω αυτό το σπίτι λίγο.
 

Ακαντού ντου ντου

πάμε εκεί και πάμε αλλού

Ακαντού ντου ντου

πάμε στη Χονολουλού

με τις ψάθινες τις φούστες

και λουλούδια στα μαλλιά

χούλα χούλα να χορέψουμε

όλα τα παιδιά...
Εμ ναι, ότι είμαι 22 χρόνον γαιδαρα δεν με εμποδίζει να γίνομαι πιο παιδί από παιδί από τι βλέπετε.
Βγήκα από το μπάνιο και πήγα να βρω τη να βάλω σήμερα.