Sadness

1 0 0
                                    

Abi's POV

Yun nagising ako na nakahiga sa hospital bed and saw my mom talking to a nurse. Tinawag ko sya at tinanong kung bakit ako nandito at kung bakit sya nandito . Sinabi niya sakin na nabangga daw kami ni justine.....wait si justine nga pala.....tinanong ko kay mommy kung kumusta si justine . Hindi nya daw alam. Hindi ako mapakali. Back and forth yung lakad ko paulit uit .....Tinanong ako ni mommy kung bakit ako nagkakaganito. Sinabi ko sa kanya ma nag alala ako kay justine.Kaya pinatawag ni mommy si tita.

Me: tita, si justine po kumusta?

Tita: (nalungkot bigla) Sorry Abi .

Me: anong sorry??

Tita: Wala na si justine

Me: (parang gumuho yung mundo ko hindi ko alam bakit) ANO??!! Hindi ako maniniwala

Tita: the time na magkasama kayo may truck na nakabangga sa inyo tapos naipit kayo sa ilalim ng truck pero malaki ang damage sa kanya dahil natamaan yung ulo nya habang yakap-yakap ka nya at yun unti lang ang napala mo kunting sugat lang ..

Me: no! its not true! its not true!

At dahil noon linggo-linggo akong bumibisita sa cementary nagdadala ng bulaklak. Sising-sisi kung bakit ako ang nabuhay bakit hindi nalang sya..

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 19, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

A Day with youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon