Dzieci Magicznych

2 Przemiana

Noc była najgorsza.
Gabriel zaczął się rzucać w nocy.
Krzyczał że nie chcę się stać tym czymś i z Damienem staraliśmy się go uspokoić by pielęgniarze nie zabrali go do sali.
-Jest blisko przemiany, ale musimy to ukryć.
Byłem roztrzęsiony i nie wiedziałem co mam robić więc postanowiłem go obudzić.
-Gab wstań. Musisz to zrobić.

-pare minut później-
Siedzieliśmy cicho na naszych łóżkach.
Patrzyliśmy na Gabriela który patrzył się w swoje ręce i cały się trząsł.
Wymieniliśmy spojrzenia z Damienem.
Nie wiedziałem co mam myśleć
Bałem się, że mogli się o tym dowiedzieć. Ściany są przecież wyjątkowo cienkie. Miejmy nadzieję że nikt o niczym nie wie.

🌿🔹▪️🌿

Ja i Damien mało co spaliśmy w nocy przez obawy że ktoś mógłby wejść i zabrać Gabriela.
Było jeszcze pół godziny do rannego sprawdzania pokoji.

Usłyszeliśmy klucze w drzwiach więc stanęliśmy przy swoich łóżkach. Spojrzeliśmy się najpierw na Gabriela a później na lekarza.
Spojrzał się na mnie.
-Olaf idziesz ze mną. A wy panowie czekacie na pielęgniarza-powiedział bardzo oschle.
Podszedłem do niego i wypchnął mnie na korytarz.
Bałem się jak kolwiek odezwać żeby nie dostać po głowie czy coś.
Szliśmy w napięciu do jakiegoś pokoju z tego co udało mi się usłyszeć z rozmowy.

Weszliśmy do białego pomieszczenia z oknami. Blask słońca mnie oślepił.
Lekarz złapał mnie za ramię.
-Siadaj.
Założył mi na nadgarstki kajdanki.
Patrzyłem na niego z lekkim strachem.
Zaśmiał się.
-Nie bój się. Jak będziesz z nami współpracować to może cię wypuścimy-spojrzał się na mnie- albo skrócimy ci cierpienia byś nie musiał sam się przemieniać. Ale musisz nam coś powiedzieć....

################################
Notka od autora:*

Hejka kochani.
Przepraszam że ostatnio nie było rozdziałów, ale nie było weny.
Postaram się czasem coś dodać.
Mam nadzieję, że rozdział się wam spodoba!
Miłego czytania!