Jennie'den
Jimin bana seni seviyorum dediği zaman içimde oluşan mutluluğu hissetmeniz gerekirdi
-Bende Seni Seviyorum Park Jiminsarıldıktan sonra yerime geri oturdum ama yüzüm deki gülümseme herşeyi belli ediyordu ona gerçekten aşık olmuştum sonra jimin ayağa kalktı ve kolyeyi alıp arkama geçti kulağıma
-saçlarını kaldır diyeDiye fısıldadı bende hemen kaldirdim kolyeyi boynuma taktı nefesini boynumda hissediyordum yüzümü o tarafa çevirince çok yakındık milimetre ler bile yok denecek kadardı onun gözü dudağıma doğru gitti ve benimki de onunkine daha fazla dayanamayıp dudaklarımızı buluşturduk daha sonra yavaş yavaş ayrıldık ama gözlerimiz onlar bir türlü ayrılamıyordu birbirinden kenetlenmiş bir şekilde bakiyorduk birbirimizin gözlerine onunkiler Çok derindi eğer içine girersen gerçekten çıkamazsın oradan sonra ikimizde bir irkilmeyle kendimizi toparladık jimin yerine geri döndü yemeğimizi bitirdik ve elimden tutup ayağa kaldırdı beni arabaya gittik ve bindik jimin bizi başka bir yere götürmeye başladı 5-10dk sonra yine sahil kenarına biryete geldik ama burada ışık yoktu sadece parlayan yıldızlar ve ay heryeri aydınlatıyordu jimin arabanın arkasındaki bagajdan 1 poşet çıkardı ve şu tarafa doğru ilerleyelim dedi çok hoş kimsenin olmadığı sadece denizin o güzel dalga seslerinin duyulduğu bir yerdi
Denize hafif yakın bir yere oturduk jimin elindeki poşeti açtı ve iki soju çıkardı birini bana uzatti gülümseyerek aldım iyibgelir diye düşündüm diğerini de kendisi aldi ve açıp dikledik uff ve bi kere daha bi kere daha puf
"Yazardan devamke"Jennie hafif sarhoş bir ses tonu ile
-aklımda bir soru var jimin
-neymiş jen söyle bakalım
-annem ve babam nerede hiç merak ediyordumusun onlardan hiç bahsetmiyorum ve sen de aynı şekilde ve ben merak ediyorum açıkçası
-ilk öncelikle jen evet doğrusu merak ediyorum ama sorma nın doğru olup olmadığını bilemediğim için sormamıştım ve de benimkileri merak ediyorsan Çok küçükken annem vefat etti babamda beni suçlayarak beni terk etti yani anlıyacağın bir ailem yok peki seninkiler ?
-ahh jimin
*Diyip kafasını jimin in omzuna yaslar ve konuşmaya devam eder*-benimkiler de seninkiler gibi acımasız ikiside ben doğduğumdan beri beni sevmediler 3 yaşımda iken de ikiside bırakıp gitti beni
derken gözünden bir damla yaş süzülüverirJimin jennie nin sırtına doğru elini koyar diğer eliyle de gözyaşını siler
-jennie lütfen burada iken benimle üzülme seni üzgün görmek beni huzursuz ediyor lütfen
Jennie gülümser jiminde gülümser ve birbirlerine sarılırlar jen konuşmaya başlar
-iyi ki varsın jimin sen varken kendimi hep güvende hissediyorum lütfen beni bırakma olur mu
-seni asla bırakmam jennie kim seni sonsuza dek sevicem 💕diye bağırır
-bende seni sonsuza dek sevicem park jimin 💕 diye bağırır sonra birbirlerine bakarlar ve ikisi de dudaklarını birleştiriverir ve
o gün orada birbirlerini asla bırakmayacaklarina dair söz verirler.
.The end.
Happy end. Forever love.
💖 And jenmin love💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sekreter kim jennie. ^K.jn💓p.jm^
FanfictionBeni her kurtarışı daha da etkiliyordu ve bu da gittikçe ona tamamiyle aşık olduğumun kanıtıydı 🌹 merhaba arkadaşlar burada yeniyim ve ilk hikayem beğenmenizi umuyorum /Gt/yapıyorum lütfen takip edin ve oy verin yorum bırakmayı da unutmayin hikaye...