It Takes Time

Chapter 1

"ZERA! ANO BA NAMAN YAN! ANONG ORAS NA OH? MAY PASOK TAYO!"

Ang aga-aga nangbubulabog na si Bea. Bahala nga siya diyan, matutulog pa ako.

"5 MINS!"

"ANONG 5 MINS?! 5:30 NA HOY! MOMMY ZELENA OH!" parang mabibingi na ako sa sigaw ni Bea kaya wala na akong magawa.

"OO NA! OO NA! Ang aga-aga, nandito ka na sa bahay ko." nababagot kong sabi habang bumabangon. "Maghintay ka, panindigan mo yung sobrang aga mong pagpunta dito."

"ANO BA NAMAN YAN! Bakit ba di ko naalala kung gaano ka katagal kumilos? Dalian mo! Huwag MAGPABAGAL!" inismiran ko siya. "Bababa na nga ako, pakain ha?" ngiting-ngiting sabi niya.

"Abuso ka sis? Sige na, alis! Maliligo na ako." tinalikuran niya na agad ako at bigla daw ba namang padabog na sinara yung pinto.

"HOY! MAHAL PA YAN SA BUHAY MO!" sigaw ko.

Naligo na nga ako at nag-ayos. Syempre binagalan ko upang mas maasar pa si Bea sa akin. Pagkatapos ay bumaba na ako at pumunta ng dining area.

"Oh! Zera, kain!" aya ni Bea habang ngumunguya pa. Inenjoy talaga yung pagkain.

"Good morning baby!" bati ni mommy habang si daddy ay ngumiti lang.

"Good morning mom and dad!"

Umupo na ako katabi ni Bea at nagsimula ng kumain.

"Ang tagal mo talaga mag-ayos noh? Buti na lang masarap magluto mommy mo kaya balewala na lang." ani ni Bea.

"Bakit ba ang aga-aga mo ha? At bakit pumunta ka pa dito sa bahay?"

"Duh, first day of school noh. Tsaka sayang gas kaya makikisabay na lang ako." natatawa pa ang bruha.

"Kuripot ka talaga kahit kailan. Ang dami mo kayang pera."

"Hindi ko pera yun. Sa magulang ko yun."

"Pilosopo pa. Kumain ka na nga diyan, malalate na tayo."

"Hiyang-hiya naman ako sa mabagal mag-ayos eh wala namang nagbago sa itsura mo. Bakit ba kasi gusto mo magpakabadoy? Ha? Naka nerdy glasses kahit di naman malabo ang mata tsaka nagsusuot ng mga maluluwang na damit eh maganda naman ang kurba ng katawan."