Ek Villain | Taekook

2| Dipsiz Karanlık

Lütfen iyi veya kötü yorum bırakın ve oy vermeyi unutmayın, umarım beğenirsiniz ve severek keyifle okursunuz.
Sizleri seviyorum ❤❤❤💞💞💞💞💞😘😘😘

***

Kasvetli ve yağmurlu bir akşamüstü uzun boylu genç adam elindeki şemsiyesi ile ilerideki kalabalığa doğru ilerledi. Yağmur bardaktan boşanırcasına yağarken kalabalığın ilerisinde durdu ve önündeki yeni kazılmış mezara baktı.

Yanındaki kişiye dönmeden, "Burada sorumlu olan kişi kim?" diye sordu.

Yanındaki kendisine dönüp saygıyla eğilerek, "Benim, müfettiş Han." diye cevap verdi.

Genç adam karşıya bakarken, "Kim Namjoon, cinayet masası baş komiseri." diyerek karşılık verdi.

Yanındaki adam anladığını belirten bir mırıltı çıkardı. Sonra merakla döndü ve sordu. "Bir baş komiser sıradan bir gencin cinayetiyle niye bu kadar yakından ilgileniyor?" Namjoon kapatılan mezarın başındaki siyahlar içindeki çökmüş gence baktı bir süre. Üzüntüsü yüzünden okunuyordu ve gözleri kızarmıştı.

Namjoon kendinden emin bir sesle adamı yanıtladı. "Çocukla ilgilenmiyorum. İlgilendiğim şey onun aşkı." dedi.

Yanındaki adam boynunu kaşıyarak, "Sizi anlamıyorum dedektif." dedi.

Namjoon, mezar başında bekleyen acılı gençten gözlerini çekmeden yanıtladı. "Taehyung'un katilini en kısa sürede bulmamız gerek. Eğer onu aramaya başlarsa her şey daha kötü bir hal almaya başlayacak." dedi ve derin bir nefes verdi.

Bu sırada etrafına bakındı ve ekledi. "Jungkook o kadar çok insan öldürecek ki, ölüleri gömmek için yer kalmayacak."

***

İki yıl önce, Busan

Genç adam kapüşonunun şapkasını başına geçirdi ve kollarını sıvadı. Her yer zifiri karanlıktı ama avının kokusunu alan bir aslan gibi yavaşça kendisinden kaçan adama doğru ilerlemeye devam etti.

Kaçan adam sesini duyurmamak için temkinli bir şekilde nefes alıp veriyor ve yavaşça ses çıkarmadan Azrail'inden kaçmaya çalışıyordu.

Şeytanlar cehennemde olur derlerdi ama o şu anda peşinde olan bir şeytandan kaçıyordu. Tenha ve boş sokakta bir duvara yaslandı ve sesleri dinlemeye başladı ama peşindeki o kadar sessiz yaklaşıyordu ki bir şey duyamadı. Nefes nefese kalmış ve terlemişti. Korkudan titriyordu çünkü peşindeki herifin ne kadar tehlikeli olduğunu bilmeyen yoktu.

O bir kiralık katildi. Kimsenin gözünün yaşına bakmadan öldüren bir katil'di. Acıması yoktu.

Saklanırken bir anda ensesinden tutuldu ve geriye doğru çekildi. Karşısındaki şeytan, adamın boynunu kavradı ve yere devirdi.

Çığlık attı ve adamın ellerinden kurtulmak için debelenmeye başladı ama debelendikçe şeytanı boynunu daha sıkı kavradı ve acımasızca sıkmaya başladı. Adam nefes almak umuduyla kıvrandı, karşıdaki boynunu bıraktı ve adam boğazı yırtılırcasına öksürmeye başladı ama Azrail'i izin vermedi ve adamın kafasına basarak boynunu kırdı.

Ölen adamın bağırmaya vakti bile olmamıştı. Gözleri irice açıldı ve gırtlaktan gelen bir iniltiyle son nefesini verdi. İşini bitiren katil ayağa kalktı ve karanlık sokakta yeniden ilerlemeye başladı. Gözlerini bir kez bile kırpmadan karşıya bakıyor, Tanrıdan bile korkmuyor gibi görünüyordu. Kolundaki dövmeleri onu daha da yenilmez ve ürkütücü gösteriyordu.