-1-

402 26 5
                                    

TELEVİZYON

PARİSİN SÜPER KAHRAMANLARI UĞUR BÖCEĞİ VE KARAKEDİ YİNE GÜNİ KURTARDI..

O SIRADA

"Yine günü kurtardık kedicik...kedicik???" "Ah...evet leydim dalmıştım..." "Ne oldu?? Ne düşünüyorsun?"
"Acaba Hawkmoth olmasa ne olurdu?" "Muhtemelen biz olmazdık" "Neden?" "Çünkü o bizi birbirimize bağlıyor kedicik...eğer bir kötü adam olmasaydı biz hiç Birbirimiz ile karşılaşamayacaktık...Karakedi ve Uğur böceği diye iki süper kahraman olmazdı" "Yani seninle hiç tanışamayacaktım öylemi?" "Aynen öyle kedicik"
*Ub kafasını kk'nin omuzuna koyar*
"Seni kaybetmek istemezdim leydim" "Bende kedicik...bende..."

*Ub ve Kk ayrılır .
,eski hallerine dönüşürler *

"Güzel bir gün değil miydi plagg?" "Evet Adrien..."
*Adrien,Plagg'i saklar ve eve girer*
"Nerdesin Adrien?" "Ders geç bitti baba..." "Hemen odana çık" "Baba ama ...."  "Bana itiraz mı ediyorsun Adrien?!" "Ama Baba hep odamdayım zaten çok sıkılıyorum" "Başka ne yapmayı planlıyorsun Adrien??" "Keşke annem yerine sen ölseydin!"
"NE DEDİN SEN?!" "Dedimki keşke ölsen!"

*Hemen Adrien odasına hızlıca çıkar.*
"Annem yerine babam ölseydi keşke...En azından o beni kısıylamazdı..." ve Adrien uykuya daldı.

ERTESİ SABAH

*Saatin alarmı öter"

"Off...Geç kalamam,babam çok kızar.Dünkü olaydan sonra bana zaten kızgın."
Adrien hazırlandı ve aşağı indi
"Günaydın baba...Ben dünkü olay için çok üzgünüm"
Ama Adrien babasını göremedi onun yerine tatlı bir ses duydu "Günaydın tatlım.." Adrien bir anda şok oldu...Çünkü karşısında gördüğü kişi annesiydi
"A-Anne???S-Sen yaşıyorsun?? A-Ama nasıl??" "Tatlım iyi misin" bir anda Adrien'ın başı döndü "Bu bir rüya olmalı dimi?" "Ne diyorsun tatlım??" "Sen...Sen ölmüştün..Kimsin sen??" "Adrien tatlım...anlıyorum babanın ölümünü kabul edemedin ama böyle davranma lütfen..." Adrien ani bir şok geçirdi ,artık kendini ayakta tutamayacak duruma geldi ve bayıldı.

ADRİEN'IN ODASINDA

Tatlı ve güzel bir ses onu uyandırdı.

"Tatlım...Tatlım...Canım oğlum...Hadi kalk..."
Adrien aniden yataktan kalktı ve başı ağrıdı.
"Sonunda..." Annesi ona sıkıca sarıldı Adrien sadece şok içindeydi. "Tatlım daha iyi misin?" "Anne...Sen-Sen gerçeksin dimi?" "Evet yavrum..senin iyi olduğumdan emi-" Bir anda Adrien sıkıca annesine sarıldı. "Anne...B-Ben seni çok özledim..." "Canım ben buradayım.." "B-Beni bırakma Anne lütfen.." "Asla hayatım..asla" Adrien ağlıyordu ve annesinin kokusunu içine çekiyordu.
"Anne...Babam...O nerede?" "Ah Canım benim...Anlıyorum bunlar sana fazla geldi..Babam öldü.." "NE!?" "Evet Tatlım...çok üzgünüm ama onu kaybettik onu şok sevdiğini biliyorum ama artık o yok.." "A-Ama bu nasıl olur?? Daha dün evdeydi.." "Anlıyorum hayattım sana daha dün gibi geliyor ama baban öleli 6-7 yıl oluyor.." Adrien tekrar bir şok geçirdi. "Anne izin getiriden yalnız kalmak istiyorum.." "Tamam canım benim...bir şeye ihtiyacın olursa haber ver..." Annesi odadan çıktı ve o an Adrien'ın aklına Plagg geldi.

"Hey!!Plagg!!Neredesin???" Ona bağırdı.Yataktan zar zor kalktı vr onu aramaya başladı. "Plagg...Hayır,HAYIR!! Sende beni bırakma plagg..Neredesin??" Annesi sesleri duydu ve Adrien'ın odasına girdi. "Tatlım ne oldu??" "Anne ikiside yok..." "Anlamıyorum hayatım.." Adrien'ın aklına okula gitmek geldi.Belki arkadaşlarından bit kaç şey öğrene bilirdi. "Anne okula gitmek istiyorum..."

YENİ HİKAYEMİZ KUTLU OLSUNUSSSS..ABİ NELER NELER OLUCAK ACEB İNŞ BUNA BÖLÜM ATARIM DKDJDJ NEYSE SİZLERİ SEVİYOMSSS BYSSS💖

Adrien AgresteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin