MY CRIMSON EYES

Chapter 1

Fist day of school ay wala na akong gana. Well alam ko naman na pagpasok ko pa lang ay tutuksuin  na naman ako nang ibang mga students. Masisisi niyo ba ako kung ito na ang color ng mga mata ko? Hindi ko naman kasalanan kung bakit iba ang mata ko sa lahat. And oh by the way I'm Nicoli Alexi Ramos, 17 years of age and a current grade 11 sudent of Park High. My parents are both dead sabi ng lola ko due to car accident. Baby pa lang daw ako nung mangyari yun at ako lang daw ang naka survive. Sobrang thankful nga ni lola na buhay pa ako dahil sila na lang nila papa at mama ang family niya. Si lola na ang nag alaga sa akin simula non at hanggang ngayon. I love my grandma very much. Siya na lang ang family ko na natira sa akin. And oh,nakalimutan kong sabihin na my eyes are different to normal people. I have red eyes na kapag nainis or nagalit ako ay nagiging purple red. Kaya yan ang rason kung bakit wala ang friends. Takot silang tumitig or naiilang sila sa akin kapag nakakasalubong ko sila. Tulad na lang ngayon, papasok pa lang ako sa main gate ay grabe na ang bulungan nila. Well sanay naman ako. May iba na parang nandidiri, may namamangha at ang iba naman ay walang paki. Papasok na sana ako sa loob lng room namin nang may bumunggo sa akinnaman ay parang takot. Hindi ko man sila masisisi dahil sino ba namang normal ang may mga matang katulad nang akin.? Ako lang naman siguro. Papasok na ako sa room namin nang may bumunggo sa akin.

"Bulag ka ba?! "Galit na sigaw nang babaing bumunggo sa akin.

"Ako ba ang bulag o ikaw? Nakatingin ka kasi sa salamin na hawak mo kaya na bunggo mo ako"kalmadong sabi ko sa kanya.

"Aba at ang lakas nang loob mong sagutin ako!! Hindi mo ba ako kilala??! "galit na siga2 nong babae.

"Hindi.. Sino ka ba sa tingin mo para katakutan ko?? "Naiinis na na sabi ko.

"Ah ganoon.. Ako lang  naman si Britney Lim na Campus Princess sa Paaralan na ito!! "Sigaw nito.

"Wala akong pakialam princess.. Eh ako kilala mo ba ako? Tanong ko sa na kakatakot at malamig na boses. Halatang na takot ito at napaatras sa tanong ko.

"Sino ka ba ha? Kung sa tingin mo na natatakot ako sa iyo, pwes nagkakamali ka!! "Sabi pa nito kahit halata na ang panginginig nang tuhod nito.

"Hahahahahah.."Tawa ko. "Yan ba ang hindi natatakot?? Well ako lang naman si Nicoli Alexi Ramos, ang babaing nagtataglay ng mga matang katatakutan mo"sabi ko.

"Humanda kang babae ka!! Hindi pa ako tapos sa iyo.. Just wait for my revenge you evil monster!! "Sigaw nito habang tumatakbo palayo sa akin.. Hindi ko maiwasang mapabuntunghininga sa nangyari sa araw na ito. First day na first day napaaway na. Hayssss.. Gusto kong batukan ang sarili ko habang nakaupo sa aking upuan...

A/N: Nicoli Alexi pronounce as Nikolai Alexai... Just so you know.. Hehehe

Lame ba?? I know...