ŞAFAK serisi 1 - DAĞ

Bölüm 1

Wattpad de ki ilk hikayem. Bu sadece hikayeyi tanıtım ve giriş bölümü umarım beğenirsiniz. İyi okumalar...

02.07.1994

Bir yaz akşamında babamla okul için kostüm almaya çıkmıştık okulda ki bir gösteri için kostüm alacaktık. Babam "Sana asker kostümü alalım." dedi. Ben aslında polis kostümü almak istiyordum, çünkü: ben büyüyünce polis olmak istiyordum ama babama diyememiştim. Babam asker kostümü diyince bende onu kırmamak için kabul ettim. Babam hep asker olmamı istiyordu. Kostümü alıp mağazadan çıktığımızda hava biraz daha kararmıştı. Arabayı yer olmadığı için ücra bir ara sokağa park etmiştik. Sokağa girdiğimizde bir kızın bağırışlarını duyduk. Biraz daha ilerlediğimizde bağırış sesleri daha da yükseldi. Daha da yaklaştığımız da dört tane adamın zorla kıza bir şeyler verdiğini gördük. Babam "Ne yaptığınızı zannediyorsunuz. Kızı rahat bırakın"dedi. Adamlar birden bize dönüp baktılar. Babam beni korumak için arkasına geçmemi ve saklanmamı söyledi ama ben babamı bırakıp gidemezdim. Babam beni ittirerek " Çabuk buradan uzaklaş "dedi.

Bende hızla ordan uzaklaşıp yardım bulmaya gittim. Sokağa çıktığım da köşede bir polis memuru gördüm ve koşarak yanIna gittim. Polis memuruna "Lütfen yardım edin. Babam ara sokakda dört tane adamla kavga etmek üzere. Bir kıza zorla bir şeyler içirmeye çalışıyorlardı. Babam da engel olmak istedi. Bir tanesinin elinde bıçak vardı ve bize doğru gelmeye başladı. Lütfen yardım edin " dedim acele ile. Babamın olduğu yere gittiğimizde babam yerde kanlar içinde yatıyordu. Babam eliyle bir yeri işaret etti ve polisler o tarafa doğru koşmaya başladı. Babama sarılıp " Baba lütfen dayan şimdi ambulansı arayacağım ne olur dayan babaa! " ağlamaya başlamıştım. "Sana bunu yapanı bulacağım baba, onları kendi ellerimle yakalayacağım. Polis olup onlara cezalarını kendi ellerimle vereceğim. Lütfen dayan baba " babamı böyle bir durum da göreceğim aklıma gelmezdi. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Hemen anbulansı aradım. Bu arada babam da bir şeyler söylemeye çalışıyordu.

"Boynunda bir tane siyah örümcek dövmesi var ve yüzünün sağ tarafında bıçak izi vardı." dedi babam ben anlayamadım

"Baba lütfen konuşma aradım ambulansı gelecek şimdi biraz dayan baba "dedim beni dinlemedi ve devam etti

"Sen polis değil tıpkı amcan gibi cesur, mert ve korkusuz bir asker olacaksın söz ver bana oğlum. Bu senden son isteğim ve annene iyi bak onu üzme"

"Baba böyle konuşma ölmeyeceksin dayan ambulans da geldi bak " babam benden asker olmamı istedi benim hayalim polis olmaktı. " Bana söz ver oğlum? "dedi babam onu kıramazdım ve "Peki babacığım söz asker olacağım tıpkı amcam gibi" dedim babam beni duyduğunda yüzüne bir gülümseme yayıldı ve birden başı yana düştü "Lütfen acele edin babama bir şey oldu lütfen " diye bağırdım sokak biraz dardı koşarak geldiler. Babama bir şeyler yapıyorlardı ve hemen sedyeye alıp ambulansa bindirdiler. Bende yanına bindim. Ellerinde birm şeyle babamın kalbinin üzerine baskı yaptılar. Bir an beynim durdu ne diyecegimi toparlayamadım. Sanırım bu elektroşoktu. Babam ölemez di beni,bizi böylece bırakıp gidemezdi.

''Ne oluyor? Lütfen bir şey söyleyin bir şey yapın onu kurtarın ne olur yalvarırım onu kurtarın.'' dedim sürekli bir şeyler yapıyorlardı. Anlamıyordum zaman sanki durmuştu. Kahrolası hastane bu kadar uzakmıydı. Hemşirenin bana bir şeyler söylemek ister gibi bir hali vardı

'' Lütfen onu kurtarın lütfen.'' yalvaran gözlerimle ona baktım.

''Sakin ol lütfen biz elimizden geleni yaptık bıçak tam kalbinin sağ tarafına gelmiş. Birkaç santim daha yana kaysa kurtarabilirdik ama malasef kurtaramadık. Başın sağ olsun.'' kadın konuşuyordu ama ben sadece babamın öldüğünü söylediği yeri anlamıştım. Beynim uyuşmuştu resmen ellerim benden bağımsız hareket ediyordu.