Gözlerimi alarm sesiyle açtım. Yaklaşık 4 dakikadır alarm çalıyordu ama duymazlıktan geliyordum. Sonunda dayanamayıp alarmı kapatıp yataktan kalktım. Bugün Pazartesiydi ve ben yeni okulumda ilk eğitimimi görecektim. En iyisi size baştan anlatıyım
Ben Park Chaeyoung. 17 yaşındayım. Hipnoz insanıyım. Evet bir gücüm var insanların hafızalarını silebilirim veya onlara istediğimi yaptırabilirim. Aslında nasıl yapacağımı bilmiyorum. Gittiğim okulda öğreneceğim. Benim rengim beyaz. Yani en alt kademedeyim. Aslında bütün renkler bir dereceyi temsil eder
beyaz: daha gücünü kullanmayı bilmeyenler
mavi: gücünü kullanıp savaşa hazırlanabilmekte olanlar
kırmızı: savaşlara katılıp gücüne güç katanlar
siyah: en üst kademe. Siyahlardan çok nadir bulunur. En üst hocalar bile kırmızıdır. Sonradan siyah olamazsın. Ancak bir siyah ve siyah evlenirse veya bir kırmızı ile siyah evlenirse siyah olursun. Yani siyahlık doğuştan gelen bir olay
Birde her creatger'ın ( gücü olan insanlara verilen ad) kademesine göre boynunda izi bulunur. Benimde var. Aslında herşey bu yara ile başladı. Haberlerde creatger'lar yaratık olarak geçtiği için eğer evinizde bir creatger bulunduruyorsanız hemen yetkili kişilere haber vermeniz lazım. Ailesi olsanız bile......
benimde ailem yaklaşık 1 ay önce benim hipnoz gücüm olduğunu farketti ve ben ne kadar zararsız olsamda beni yetkili kişilere söylediler ve okulumu değiştirip CTS yani creatger training school yani Creatger eğitme okuluna yazıldım. Aslında resimde o kadarda kötü gözükmüyordu.
hemen bana verilen üniformayı giyip aşağı indim. Mutfakta annem ve babam yemek yiyordu. Benim geldiğimi gördüklerinde bana tip tip bakıyorlardı.
- Ya uzaylı yok karşınızda sakin olun
Annem gülerek
- Ama daha tehlikelisi bir creatger var
gözlerimi devirip sofraya oturdum. Ben yemek yerken babam konuşmaya başladı.
- Ben seni okula götürmeyeceğim. Okul araba gönderecek onunla gideceksin
- kafese mi koyacaklar yoksa beni
annem ciddi bir ses tonu ile
- hayır ama bundan sonra bu kadar şakacı olacağını sanmıyorum
bir an durup anneme baktım. Ne olmuştu bunlara? sanki ailem değilde öğretmenlerim. Matematik öğretmenim bile ailemden daha samimi davranıyordu bana. Daha 1 ay öncesine kadar benden hiçbir şey esirgemiyorlardı ne oldu şimdi birdenbire?
yemeğimi yedikten sonra dışarıda beklemeye başladım. Ama dışarı çıkar çıkmaz önümde siyah bir araba belirdi. Üzerinde Rosé yazıyordu. Şoför bana dönerek
- bundan sonra senin kod adın Rosé
Evet arkadaşlar yeni bir kitabım ile karşınızdayım. Bu kitabın biraz fantastik olmasını istedim umarım sevmişsinizdir. Beni lütfen destekleyin Teşekkürler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Are Mine/ Rosékook/TAMAMLANDI✓
FanfictionElektrik, Ateş, Üstün zeka, Hipnoz CREATGER