Kış Masalı

3.

Bana bakan ela gözler sanki farklıydı. Ellerini ittirerek geri çekilirken ona sabitlendim . Çok garipti. Son derece güzel bir yüze sahip olmasına karşılık biraz sert ve soğuktu. " Doğum günün kutlu olsun " diyerek bana bi hızla sarıldı. Karşı koymamıştım çünkü birinin bana sarılmasına ihtiyacım vardı.

Benden ayrılırken ona " Sen kimsin ? " diyebilmiştim. Sesim buğuktu. Soğuktan hafifçe donmuştum. " Adım Mert . Seni izliyordum " demesiyle bir adım daha geri atmıştım. Onun gözlerine bakmayı keserek eve hızlı hızlı yürümeye başlamıştım. Peşimden gelip gelmediği zerre kadar umrumda değildi. Çünkü gene kalbim hızla atarsa kötüleşecektim

Eve girer girmez babam dediğim adam yine zil zurna sarhoş olmuştu. Ve sobayı da alev aldıracak türden kusmuştu. Mutfağa giderek bez alıp yerleri sildikten sonra sobanın ani alev almasıyla heryer yanıyordu . Küçük bir bağırma ortaya çıkmıştı. Babamı taşımak isterke o kendi odasına sürünüyordu. Ev resmen alev alıyordu . Hızla itfaiyeyi tusladım ve adresi verdim.

Kısa bir süre ardından babamı da alarak dışarı çıktık. Tam ilerde Mert duruyordu elinde bir kova vardı ve üzerime boşaltıp " İyi misin ?" Diye panikle bana bakıyordu. Besbelli takip etmisti.

Kısa sürede ambulans ve itafiye gelmisti. Ambulansı arayan Mert miş. Benden cevap alamadığı için acil görevlisine durumumu sordu.

Babam icin endiseden ölüyordum. Hastaneye geldiğimiz de muayeneye alďılar ... Sabırla beklerken acil bir sey olmuş gibo herkes babamın odasına odaklanarak koştu. Onu sedyeyle yanımdan geçirdiklerinde Mert bileğimden tuttu.

" Şimdi olmaz ."