Caging Love

Simula

" That's all just don't forget to call me once you feel something, okay?" I said while looking at the eyes of my last patient for today.

" Okay, doc. Salamat talaga we'll surely take your advices seriously," sabi ng mama ng patient ko at saka tumingin sa anak niyang nakatulala pa rin " lika na anak, we'll go home now. Say thank you to Doctora."

Dahan- dahang napalingon sa'kin ang anak niya sabay tayo at sabing " Thank you, po."

Tumango ako at ngumiti. " Sige mag-ingat ka lagi Angelie."

Lumabas na sila ng silid at ako nama'y nag simula ng mag-ayos sa aking mga kagamitan. Nilagay ko muna sa desk ang iba po ko pang kailangan tapusin bago umuwi.

Bumukas bigla ang pintuan. Napatingin ako kung sinong dumating pag kakita ko kung sino yun ay napairap nalang ako.

" Wow! Ikaw pa nga 'tong may utang, ikaw pa 'tong may lakas na mang irap." sabi niya at napatayo sa harap ng desk ko.

" What now, Celensia? I told you I'm busy for today. Marami pa kong dapat tapusin." sabi ko sabay singhap.

" Edi bukas mo na 'yan tapusin. I'm sure your patients can wait after all sino bang may kailangan sa'yo diba? And don't call me with my full name!" sabi ni Celen at sa wakas ay umupo na.

" Celen, that doesn't mean na dapat ay pag hintayin ko sila. Kasiraan 'yon sa credibility ko as a Psychologist." I said while continuing reading the papers.

" Sige na Reila oh! You know I've been so down this past few weeks because of that asshole. Hindi mo ba dadamayan ang frenny mo?" tanong niya sabay nguso.

" Bakit, sino ba kasi ang nag sabi sa'yong mahalin mo 'yong walang 'yang lalaking 'yon. Tsaka wag mo kong dinadamay damay diyan sa kadramahan mo, Celen. Why can't you just move on that's so easy to do, you know?" sabi ko at unti unting na realize ang huli kong sinabi.

" Wow! So easy? Talaga ba girl?" tanong niya na may halong pang aasar at alam kong sa oras na 'yon tatalakayin na naman niya ang nangyari sa akin limang taon na ang nakalipas.

" Fine! I'll go with you just for tonight only okay?" sabi ko para maiba ang usapan. Ngumisi siya at dali daling nag retouch.

" Alam mo your so easy to convince." humahalakhak niyang sabi.

Napairap nalang ako sabay ligpit ng gamit. Kinuha ko muna ang lab gown na sout ko at sinampay sa closet. Pumunta muna ako ng banyo para mag palit at mag ayos.

Pagkalabas ko ay nakita ko agad ang ngising aso ng kaibigan kong baliw. Mukhang may last patient pa kong aasikasuhin ngayong gabi. Napailing nalang ako habang kinukuha ang bag at cellphone ko sa lamesa.

" Tara na 'wag mo kong ngisi ngisihan diyan! Baka mag bago ang isip ko." I said dali dali naman niyang binura ang ngisi niya at lumapit sa'kin.

Sumunod siya sa akin ng buksan ko ang pinto. Pag bukas ko ng pinto ay siya namang pagtulak niya sa akin at ang pag rinig ko ng pagka lock ng opisina ko. I realized hindi ko pala dala ang susi ng opisina ko! It's still on the desk! Babalik sana ako ng harangan niya ko sabay wagayway ng susi. Babaeng 'to! kaya pala ako ang pina una para wala na kong takas.

" Just to make sure." she said while smiling widely and walked pass me.

Nagpaalam muna ako sa mga kasamahan ko sa clinic at agad na sumakay sa elevator. Habang pababa may napansin ako sa elevator. Napasulyap ulit ako roon.

" Sino kayang nag pakabit ng mga CCTV na'to?" bulong ko sa sarili.

" Baka 'yong new owner of the floor. For the safety of his or her employees and clients." sabi ni Celene while scrolling her phone.