3391 Kilometreden karantina

6. Bölüm + DUYURU

Ege'nin anlatımıyla:
İzmiri kurtarcağını söyleyip haberleri olmamasına rağmen gelmemişlerdi zeynepler İzmir endişelendiği için eve grlmiştik arka bahçede gördüklerimle gerçekten korkmuştum yani onlara birşey yapma ihtimallerinden dolayı dedem buradaydı ' Ender Zorlu'

'' Dede napıyorsun bırak onları '' diye seslendim o sırada herkes bize baktı genç bir kız  bu kız o kızdı o günkü. Ön çaprazında ela gözlü yine o da bizim yaşlarımızda bir oğlan . İkisinin arasında dedem ender kucağında küçük ağlayan bir bebek ve kafasına dayanmış bir silah etrafları adamlarla çevrili ve silahları o kız ve o oğlana doğrultmuş şekilde duruyorlar kız ağlıyor ama güçlü görünmeye çalışıyor oğlanda aynı şekilde o ikisini öyle görünce bir anda içim cız etti yani silahlar fln.

'' Ege yavrum senin ne işin var burada '' dedi '' asıl senin ne işin var '' dedim durdum genç oğlana dönüp '' neler oluyor tam olarak kimsiniz'' dedim şaşkınca bakarak . O sırada konuşmaya başladı '' ben onur ...onur Boysan bu adamı babam sanarak büyüdüm sonra olmadığını öğrendim ... Zeynep ..zeynep onun kızı yani biyolojik olarak öyle kucağındaki ise kızımız '' dedi ve gözyaşlarından birini bıraktı. '' Size ne yapıcak peki yani kızınızımı öldürücek'' dedim öyleyse ...yok hayır hayır olamaz o daha çok küçük.'' Zeynebin beni yada benim onu vurmamı istiyor yoksa kızımızı öldürücek '' dedi ve tamamen serbest bıraktı gözyaşını hayır bu olamaz o daha çok küçük bir çocuk varsa varsa 4bilemedin 5 aylıktır . Onları tanımıyorum ama öğrendiğim yani anladığım zeynep benim kuzenim ve ... ve şu an ya tamam diyip gidicem dicem ama gitmeyip dedemi vurucam yada ... Dur tmm.

'' Dede senin eminim iyi bir nedenin vardır ama bu kadarını yapıcak kadarda sana baya şey yapmışlar benimde ufak bir payım olsun sana yardımda'' dedim ve dedem küçük kıza baktığı an onura göz kırptım. '' tamam '' dedi sırıtarak ve kulağıma '' git tehdidi ver sonra hanım kızımı içeri götür'' ''tamam'' dedim ve onurun yanına doğru yaklaşıp dedeme son kez baktım sonra kulağına eğilip hızla konuşmaya başladım'' bak ben izmiri içeri götürceğimi söyleyip o tarafa geçicem ve dedemi vurucam ama kucağında kızın var ve zarar verebilir ona zeynebin seni vurucağını söyle ama silahı ve geceyi bırakmasını söyle '' '' tamam '' '' bu arada bana yapma fln de ki tehdit ettim sansın kurtaramam yoksa '' bsşını belli belli salladığında geri çekildim ve anında gözlerini belertti '' hayır yapma '' '' Sakın'' dedi sert sesle o sırada zeynebe yaklaşıp kulağına eğildim '' onur sana onu vurmanı söylicek biraz itiraz et ama tamam de onur yapıcağı şeyi biliyor geceyi de kurtarmış olucaz ve dedemi vurucam bana ben çekildiğinde korku dolu gözlerle bak ki tehdit etmediğini anlamasın'' dedim kafasını salladı geri çekildiğimde ise hayır hayır yapamazsın diye bağırıyordu arkamdan .

'' Dede biz birer su içip gidicez olur demi sen halledersin '' dedim şu an gerçekten olayı bilmesemde dedeme aşırı kızgındım çünkü bir anne babayı çocuğuyla tehdit ediyor ve çocuk küçücük o ikisinin gözlerinde aşk var bir akşam birbirlerine de bebeklerinede kıyamazlar ki haklılar .
İzmirin yanına gittiğimde arkasını dönmüş ağlıyordu koluna dokunduğunda bana öfkeyle baktı ve içeri doğru yürümeye başladı

Hemen kolundan tuttum ve '' merak etme onları tehdit etmedim planımı anlattım tamammı kurtarıcaz onları''
dedim ve sarıldım ama hemen ayrılmak zorunda kaldım .Elini tutup evin oraya doğru getirdim o sırada bahçeye iki delikanlı girdi anında durdular ve şok olmuş gibi baktılar koşarak yanlarına gittim ve ikisininde sürüklercesine izmirle saklandığımız yere getirdim .

Onlar şok içinde birbirlerine baktı zar zor yürüyen '' Burak ... Abi bişey sorcam ben şu an gerçeğini yaşıyom kabusdamıyım '' '' mert bişey sorcam sendemi enderin geceye silah dayadığını ve önünde onurun onun arka çaprazında zeynebin gözyaşları içinde diz çökmüş önlerinde silah çaresizce bakındıklarını görüyorsun .'' '' abi ya biz aynı kabustayız ya da gerçekten oluyorlar bunlar '' diye şaşkın şaşkın konuştuklarında İzmir onların şaşkın hallerine kıkırdayıp gözyaşlarıyla '' bunlar gerçek maalesef ikinizde ve hatta hiçbirimizde kabusda değiliz .''dedi.