Sa'yo

1

Bago ako um-oo sa isang bagay ay malalim ko 'tong pinag-iisipan. Hindi ako padalos dalos. Hindi ako tatanga tanga.

"Your turn, Alex!"

Umubo ako at kinuha 'yong mic.

"Bite your face to spite your nose
17 and a half years old
Worrying about my brother finding out
What's the fun in doing what you're told?"

Humiyaw ang mga kaklase ko. Birthday ni Anjelika kaya nagpaparty siya.

"We're just girls breaking hearts
Eyes bright, uptight, just girls
But we can't be what you need if we're 16
We're just girls
We're just girls."

Nagtawanan kami kasi pumiyok ako sa huling word. Nakakahiya talaga. Nang pumatak na ang alas onse ay tumayo na kami at nagpaalam kay Anjelika.

"Can I get your number?"

Napatigil ako sa paglalakad sa tanong ni Pio. If he gets my number it's either we're gonna be close in the future and fall in love with each other. A year later we will fall apart and broke each others heart in the other hand we'll be just good friends. I know my thoughts are crazy pero diba ganon naman ang nangyayari?

"Para saan?"

Ayoko namang ideretsyong sabihing 'no'. I don't want to sound rude.

"Just..for school stuffs."

I guess he likes me. Hindi sa pagiging feeler. Halata naman sa kinikilos niya eh. Yung ibang babae nga diyan nagbubulag bulagan at ine-entertain ang mga lalaking may gusto sa kanila. Pero ibahin niyo ako. Hindi ako tanga at malandi.

"H'wag na. Hindi ako mahilig magtext eh." And that's true. Ngumiti siya ng pilit at tumango. Tinawag na ko ng mga kaibigan ko kaya sumakay na ako sa van. Pagkapasok ay kinurot ako ni Ary.

"Ano sinabi sa'yo?" Bulong niya.

Napa irap ako dahil pati yung mga nasa likod ay nakisawsaw na sa amin ni Ary. Panay ang pangungulit nila pero mas pinili ko nalang na hindi magsalita.

"Thank you, Jonathan." Sabi ko sa kay Jonathan na nasa front seat na siyang may-ari ng van, I mean papa niya pala.

"Goodnight, A."

Siya lang yung tumatawag ng 'A' sa akin. Tinatamad ba siyang sabihin ang word na Alex? Ay nako.

Kinabukasan ay regular class. Another boring day. Well, kelan pa ba naging exciting ang buhay ko? The last time I checked it was when I was 12. Birthday ko noon at 'yung araw na yun ang pinaka masayang araw ko. Ang sumunod ay boring na.

"Dala mo racket mo?" Tanong ng seat ko, si Jonathan, short is Jo. Forever seatmate ko na 'to. Simula grade 7 hanggang ngayon ay siya ang katabi ko.

"Always." Ipinakita ko sa kanya ang racket na bigay pa sa akin ni Papa bago ako tumayo.

Bumaba na kami at naglaro ng ping pong. Hindi ako nakapag shadow ngayon kaya hindi nabanat ang buto ko. I'm lazy you know. Mayaman ang school na pinasukan ko kaya mayaman sila sa equipment. Puro orig ang mga gamit, pati pa ba naman net ay mahal. Pumwesto ako at nagsimula na kaming maglarong dalawa.

"Nakalimutan ko, maki-back hand ka nga pala." Aniya habang pinapahiran ang pawis.

Siya ang nagturo sa akin ng mga technique sa paglaro ng sport na ito. Sa una ay ayaw ko kasi ginagawa kong pang badminton ang bola ng ping pong. Magaan lang kasi kaya malakas ang talbog. Pero as days go by, nahihiligan ko na ang paglalaro at naadik na ako na halos gabi na ako umuwi kakalaro lang ng table tennis.

"Ugh!" Utas ko nang hindi ko nahabol ang smash na binigay ni J. Umiling siya na para bang disappointed na coach.

"Can I join you guys?"

Napatigil ako sa paglaro at nilingon 'yong nagsalita. Who's this dude?

"Paul you're back!"

Siya yung Paul? Siya 'yong bestfriend ni J? Siya yung nakaaway ko noon? Siya 'yung pinahiya ko sa harap ng maraming tao? Siya 'yun?

"Nice to see you again, Ale."

"It's Alex not Ale." I rolled my eyes. Sa tanang lalaki sa kanya lang ako maarte.

Siya nga.

-*-

A/N:

Mabagal po akong mag UD. Sorry kasi busy. Feel free to leave a message! :)