A QUEEN PRETENDS TO BE A NERD

CHAPTER THIRTY SIX

CHAPTER 36: CHANGES

Harleyshey's pov

Two years had past. Isang taon na lang, isang taon na lang at babalik na kami sa pilipinas. Hindi ko talaga maisip kung pano ko nakayanan ang lahat, andami na ng mga bagay na nagbago.

"Lalaine! Halika na, tawag daw tayo sa main office." Sigaw ni kuya Marvin.

"Susunod na! Si kuya Harlse? Asaan ba siya? Kanina pa siya missing in action ha!" Sigaw ko pabalik.

"Andun na, nauna na siya sa atin" Kuya Marvin.

Agad akong tumayo at di na nag abalang mag ayos pa, malapit lang naman yung main office. First time kaming pinatawag dun, madalas kame kame lang nag uusap di ko sila maintindihan.

"WHAT THE HELL?!!!" dinig kong sigaw ni kuya.

Dahil curious ako, agad akong pumasok nang hindi kumakatok.

"WHAT THE FUCK?!!!" sigaw ko rin ng makapasok, sanang hindi nalang ako pumasok.

"Kalma Lalaine, masyado ka namang nagulat." Saad ni Jexx habang natatawa.

Yes, si Jexx! Na naging kakampi at nag takas sakin kay Martin. Hindi lang yon, dahil kasama niya si Khevin at yung babaeng, w-wait saan ko nga uli siya nakita?

Oo tama! Siya yung transferee, ano bang nangyayare sa mundo? Can someone explain me what's happening?!

"Lalaine let's go back to the Philippines!" Sabi ni kuya at hinila ako.

"Harlse let us explain first" saad ni Khevin.

"For all we know! Kakampi nang babaeng yan si Martin! Don't tell me ikaw ang trai--" kuya

"No! Hindi ako! Hear us first kumalma ka nga. Kung kalaban kame edi sana matagal na kaying patay!" Sigaw nito.

"Have a sit visitors." Saad naman nung babaeng mukhang clown.

Kieffer's pov

"Gising!" Sigaw ng isang babae.

Hindi ko alam kung nasaan ako, kung gaano na ako katagal dito at ano na ang lagay ko. Akala ko makikita kona siya, pero hindi. Naiiyak nalang ako, tuwing na aalala ko ang gabing yon.

Flashback...

"Where is she? Tell me!" Sabi ko at niyugyog ang kanyang balikat.

"Mag bihis ka, pupuntahan natin siya."

God knows kung gaano ko siya namiss, kaya dali dali akong nag bihis at kinuha ang susi ng motor ko.

"We're using my car, malayo layo ang byahe." Saad nito at naunang mag lakad.

Nang makasakay kami agad ko siyang pinaulanan ng tanong.

"Paano mo siya nakilala?" Tanong ko

"We're classmates." Maikling sagot nito.

"Paano mo nalaman na nawawala siya and kung nasaan siya?" Tanong ko ulit, haist bat ba ngayon ko lang naisinip mag tanong?

"First dahil kaibigan kita, I have my access kaya. Second marami akong contacts!" Wika nito.

Nanahimik nalang ako at nag masid sa dinadaanan namin, nag tataka ako dahil parang sementeryo ang pinuntahan namin.

"S-sigurado ka bang andito siya?" Medyo kinakabahang taning ko.

Ngunit hindi ito sumagot kaya tumingin nalang ako sa salamin, kita ko ang pag ngisi niya kaya mas lalong kumabog ang dibdib ko. Kinapa ko ang cellphone ko pero wala ito, shit naiwan ko!

"Bumaba kana diyan, hanapin mo ang puntod niya." Sa pag kakataong ito talagang binalot na ako ng kaba.

Andaming pumapasok sa isip ko na baka may nangyareng masama sakanya, pero winakli ko ito at nag hanap. Hanggang sa may pumalo sa ulo ko at unti unti kong naramdaman ang pag kahilo.

Nagising ako sa isang madilim na kwarto na tanging kama lang ang laman. Marami itong bahid ng dugo at, teka...

Amoy ni Lalaine yon, hindi kaya dito rin dinala si Lalaine nung kinuha siya?

Sinubukan kong tumakas pero malakas ang system nila dito at maraming nakabantay, wala akong nagawa kundi ang mag mukmok at umiyak sa katangahang ginawa ko.

End of flashback...

Hindi ko na matandaan kung kailan ang huling nakita ko ang araw, pinahirapan nila ako dito ngunit baliwala lamang yun. Ang nasa isip ko lang ay gusto ko na siyang makita at makasama.

VOTE AND COMMENT