Odamdayım;
Bir yatağım, bir dolabım
Bir kilimim ve bir sandalyem var
Sandalyem boş, odamsa sessiz
Dışarıda karanlık var
Sokaklar kar
İnsanların yatıklarıysa
Yanlarında kâr
Benim de boşa dolmuş,oluşmuş
Fikirlerim, halayllerim var
Gözlerimi kapatıyorum
Sanki, sanki sesler kesiliyor
Kalbim duruyor
Yaşamsa,bitiyor
Gözlerimi açmak istemiyorum
Her şey yeniden, acımasızlığıyla
Yarasıyla, aşkıyla,hüznüyle
Hassasiyetiyle başlayacak
Biliyorum..
Ağzımı mühürlüyorum
Hem yaşanmışlık
Hem de yaşanacaklar için
Susuyorum. ...
