//Chapter 2//

22 6 0
                                    

:))

* * * *

Nagising ako dahil sa init ng sikat ng araw na tumatama sa aking pisngi.

"Ugh" Ebarg, ang sakit ng ulo ko super! I roamed my eyes around and then noticed that this is not my room.

"Oh my gosh!" I tried to stand up kaso bumagsak din ako agad sa kama. Sobrang lala ng head ache ko! Alam mo yung feeling na parang hinahati yung ulo mo? I don't know! Di ko maexplain. Where am I ba kasi?!

"Hey," I was shocked when I saw this man I was staring at inside the bar last night! OMG! Did we.. d-did we..

"D-did we had sex?" Mygosh! Namula siya! Pero siyempre hindi naman ako yung tipo na shy type. Makapal ang mukha ko so pinanindigan ko na yung tanong ko. Haha!

"What.. did you?" He asked. There is a hint of amusement on his voice. Tila ba, hindi niya inexpect na lalabas yun sa bibig ko.

"Don't make me repeat myself." I told him. Alam ko namang makapal ang mukha ko pero hindi naman ganun kakapal. There's no way in hell I would repeat that!

"Your clothes," He said nang makabawi sa pagkagulat. Napatingin naman ako sa damit ko. Nung una hindi ko gets pero nang marealize ko ang ibig sabihin niya, bigla nalang akong nahiya.

"Right," Grabe, that was so embarrasing! I accused him that fast. Well, hindi mo naman maiaalis saakin na magduda dahil, ano bang unang papasok sa isip mo kung magigising ka nalang isang araw na nasa loob ng kwarto ng hindi mo kilala and most specially, lalaki pa!

"Where am I?" I asked after the long silence.

"Obviously inside my room." He said sarcastically.

"Can you please try the 'not sarcastic for a day challenge'? Para kasing hindi mo kayang magsalita ng walang halong pagiging sarkastiko eh."

"First of all, that's not sarcastic, that's a fact and Second, why would I bother doing your 'try not to be sarcastic for a day'? I'm not even a youtuber and I won't earn a millions of viewers with that stupid challenge if ever." Fact you.

Tumayo nako at lumabas na ng silid niya dahil alam kong wala akong malapala kung magtatanong pako ng magtatanong. Pero infairness ah, ang haba ng sinabi niya.

"Thanks. Thank you for bringing me here safely and sorry sa abala." I sincerely said habang nasa tapat ng kanyang pinto, hawak hawak ang doorknob. Then, naglakad na ako.

I didn't bother to look at his reaction or to wait for him to say something. I knkw naman na sa huli, ako rin ang mapapahiya. Naka-pasok nako sa loob ng elevator at isasara na sana ang pinto nang bigla niyang iniharang ang kanyang braso bago pa man ito magsara.

"Hey," I greeted him casually. Naka-uniform siya ngayon ng.. what? UP?! Namamalikmata ba ako?! Ilang beses pa akong pumikit at dumalat. Parang mas pinoproblema ko pa yung uniform niya kaysa sa.. shit! Monday ngayon?! Fucking shit!

"What are you looking at?" Tanong niya. Luh. Feeling! Di ka naman gwapo eh! Hot lang slight hehe.

"What?! Now way! Hindi kita tinitignan, wag kang feeling!" Songs ang defensive ko ata. He chuckled at my statement. Pahiya ako dun ah!

"Okay," Still laughing. Anong tinatawa tawa niya dyan!? Mukha ba akong clown?!

The elevator saved me. Nagmamadali akong lumabas ng elevator ng ng mismong building. I noticed na condominium pala to. I was walking papuntang parking lot nang maalala kong wala nga pala akong dalang kotse! Sinakay ata ako nung lalaking yun sa kotse niya.

Love Will Find Its WayWhere stories live. Discover now