20

184 17 15
                                    

•FİNAL•

"Ekim?" Şaşkınca beni süzüyordu karşımdaki gümüş gözlü

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Ekim?" Şaşkınca beni süzüyordu karşımdaki gümüş gözlü.

"Bir şey mi oldu?" Bu sefer endişe oturmuştu gözlerine. Bana küs olduğu falan yoktu ama kırgındı. Bu belliydi.

"İçeri girebilir miyim?" Mahçup bir ses tonuyla mırıldandım yerimde. Onu hiçbir zaman üzmek istememiştim fakat yaptığım hata yüzünden üzülmüştü.

Bana girmem için yol verdiğinde küçük adımlarla girdim evin içine. Koridor, onun kokusuyla bezenmişken üstümdeki ceketi çıkarıp çekingen bir şekilde askılığa astım.

Arhan, hâlâ ne olduğunu sorguluyordu bana bakarak. Akşam olmuştu ve ben genelde habersiz gelmezdim onun evine.

O beni, ben onu incelerken gözlerimiz kesişti. Gözlerinden taşan kırgınlığı seçebiliyordum ve bu daha da canımı acıtıyordu.

Birkaç adımda yanına ulaşıp beline doladım kollarımı. Kafamı da kalbine yakın bir yere dayarken kalp atışlarını dinlemek gözlerimin sulanmasına yol açtı.

"Biraz konuşabilir miyiz?" Elleri, usulca sırtımı okşamaya başladığında kalbine bir öpücük koyup geri çekildim. Sesim pürüzlü, gözlerim dolu doluydu.

"Olur." Yüzündeki ifadesi hüzünle kaplanırken aklından farklı şeyler geçirdiği düşüncesi beynime ulaşmıştı.

Yavaş yavaş oturma odasına geçtiğimizde birbirimizin yüzünü görebilecek bir şekilde konum alarak oturmuştuk.

"Gözlük gerçekten yakışıyor." Ne diyeceğimi bilemeyince ağzımdan çıkan sözler ortamı yumuşatmak yerine daha da germişti.

"Benden ayrılmak mı istiyorsun?" Gözleri hafiften dolmaya başlarken şokla açtım gözlerimi açabildiğim kadar.

"Hayır, öyle bir şey yok. Nasıl düşünürsün böyle bir şeyi Arhan?" Telaşım bedenimi ele geçirirken ellerine uzandım. Dudaklarımı ellerinin üstüne örtmeye başladığımda gözünden bir damla süzüldü.

"Arhan hayır yok öyle bir şey sevgilim. Lütfen ağlama." Duygusal olduğunu biliyordum fakat ondan ayrılacağımı düşünmesi çok saçmaydı.

Yerimden kalkıp onun yanına otururken kafasını boynuma çektim hızlıca.

"Ağlama lütfen. Senden ayrılamam ki ben Arhan. Seni çok seviyorum. Deli gibi seviyorum hemde." Boynuma biraz daha sığınırken saçlarını okşadım sakinleşmesi için.

"Böyle şeyler düşünüp beni de üzme lütfen balım." Burnunu hafif hafif çekerek boynumdan ayrıldı yavaşça.

"Özür dilerim. Seni yapmak için zorlamamalıydım. Onu yapmak falan umrumda değil sadece seninle olayım yeter."

Dudaklarım Dudaklarında | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin