Sabahın ilk ışıkları alarmın çalmasıyla kalktı Can. Gözlerimi zar zor açmama rağmen açmıştım gözlerimi. Zorlanarak yatağımdan kalktım. Tahminim üzerine Berk hala uyuyordu. Hemen gidip kaldırmazsam yine azar işitecektik. Genellikle Berk yüzünden geç kalırdık. Bağırarak Berkin odasına gittim:
-Berk abi hadi kalk artık çocuk musun ya ikide bir getiriyorsun ayağına hadi ama abi lan hadi hopp kime diyorum.
+Tamam bağırma kulağımın dibinde yaaa kalktım işte
-Hadi artık bıktım bize kızmalarından hep senin yüzünden bıktım kardeşim bir günde erken gidelim artık olmaz mı?
Zorla da olsa giyinip arabaya binip EMNİYET MÜDÜRLÜLÜĞÜNE gittiler. Emniyet amiri kapının azında bekliyordu Can söylenerekten:
-Abi yaptığın iş mi bekliyor yine azar işiteceğiz senin yüzünden
+Abi ne yapıyım iş saatini erkene koymasalardı suç bende mi yani
-Tamam abi bir dahakisine uyandırmayacağım o olacak
Müdürün yanına vardılar. Müdür yine burnundan soluyordu Can ve Berk özür dilerim bakışını ataraktan içeri girdiler. Odalarımıza gidene kadar herkese selam vererek odalarımıza varmıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİLAHIN UCUNDAKİ ATEŞ
ActionHayatları alt üst olmuş. Küçüklüklerinden itibaren hayatın olumsuzlukları onları bulmuştu. Ama en sonun da büyümüşlerdi. Hayallerindeki gibi polis oldular. O iki haylaz çocuk büyümüştü ellerinde silahlar kötü adamların peşlerinden koşturuyordu. Onla...
