Oyun Geçmişi

1.Bölüm

  Sessizce kapıyı kapatıp çıktım evden. Sıkılmıştım, çok hem de. Hayatıma dair hiçbir şeyi hatırlamamak sinirlerimi bozuyordu. Geçmişim, geçmişim yoktu. Eskileri düşünüp mutlu ya da mutsuz olamıyordum. Anılarımın aklıma gelmesi gerekiyordu. Yüzümde bir tebessüm oluşması gerekiyordu. Ama maalesef hiçbir şey hatırlamıyordum. Nasıl, nasıl hatırlayacaktım tekrardan? Bunları düşünüp dururken parka geldiğimin farkına vardım. Kafamı kaldırdığımda iki arkadaşımın da koşarak bana geldiğini görmek beni ürkütmüştü. Fakat öylece bekledim. Yüzümde bir mimik bile oynatmadım. Çünkü hiçbir şeye tepki verecek durumda bile değildim artık.

"Alooo, çok mu güzelim öylece bakıp duruyorsun Hira Hanım?"

"Hıhı, aynen. Çok güzelsin." Diyerek göz devirdim Artemis'e.

Didem kolunu omzuma atarak konuşmaya başladı.

"Nasıl gidiyor? Hatırlıyor musun bir şeyler?

"Hayır, ailem ve sizden başka hiçbir şey hatırlamıyorum. "

Artemis sıkıntılı bir nefes vererek, önüme geçti ve ellerini omuzlarıma destek verircesine sıktı.

"Emin ol Hira hatırlayacaksın. Gerçekten, ben buna inanıyorum. Biz inanıyoruz. Sende canını sıkma artık. Söz veriyorum hatırlayacaksın."

Kafamı sallamakla yetindim sadece.

Kafamı gökyüzüne kaldırdım ve içimden şunları söyledim.

"Lütfen, Allah'ım lütfen hatırlayayım artık. Lütfen."

Bir umut, içimde barındırdığım küçücük bir umut. Hatırlayacaktım, her şeyi hatırlayacaktım. Ne olursa olsun.

"Ee, hazırlık yaptınız mı?"

Artemis ve ben kafamızı Didem'e çevirdiğimiz de inanamayan gözlerle ona baktık. Gerçekten okul için hazırlık mı yapmıştı?

"Umarım okul için hazırlık yapmamışsındır."

"Yoo, gayet de okul için hazırlık yaptım. Güzel güzel defterler , kalemler aldım. Ay bir görseniz çok tatlılar."

Artemis şok bir ifadeyle konuşmaya başladı.

"Şaka yapıyor ol lütfen. Sadece 15 tatildeydik. Gerçekten yeni eşyalar mı aldın? Ciddiyim salaksın."

"Kes be kes, laf etme eşyalarıma. Hem ne olmuş? İstediğimi alırım, sana mı sorucam?"

"Ay aman ya, bir şey demedim. Sustum."

****

  Biraz daha yürüdükten sonra üçümüzde evlerimize dağılmıştık. Odama geçince yatağa uzanıp biraz tavanı izlemekle yetindim. Düşündüm, geçmişi düşündüm. Neler yaşadım, arkadaşlarımla ne gibi eğlenceli şeyler yaptım. Hatırlamaya çalıştım, gözümün önünde beliren hiçbir şey yoktu. Düşüncelerim arasına giren bir mesaj sesiyle yataktan kalkıp masadan telefonumu aldım.

Hira'yı seviyoruz grubundan 1 yeni mesajınız var.

Artemis: Napıyosunuz canlarım ciğerlerimmm

Hira:Siz ne ara grubun ismini değiştirdiniz? Abi Hira'yı Seviyoruz nedir Allah aşkına? Yardım kampanyası yapıyorlar sanki..

Didem: Bak bak bak şunun laflarına bak. Kızım sevinmen lazım böyle arkadaşların olduğu için. Oysaki grubun ismini Didem harika da yapabilirdik. Şükret şükret tch tch tch..